Postanowienie NSA z dnia 20 lipca 2009 r., sygn. II FSK 773/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Antoni Hanusz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.C. postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 lutego 2008 r. sygn. akt I SA/Gl 984/07 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi J.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 września 2007 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
II FSK 773/08
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 lutego 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie o sygnaturze akt I SA/GL 984/07, odrzucił skargę J.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 września 2007 roku w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzasadniając swoje stanowisko, Sąd wskazał, że w dniu 27 listopada 2007r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wpłynęła wniesiona za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w K., skarga J.C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 września 2007r. Nr [...]. W dalszej kolejności, Sąd wezwał skarżącego do usunięcia braku formalnego skargi poprzez podanie wartości przedmiotu zaskarżenia. W zakreślonym przez Sąd terminie skarżący podał wartość przedmiotu zaskarżenia. Wobec powyższego zarządzeniem z dnia 17 grudnia 2007r. wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi. Skierowaną na adres do korespondencji skarżącego przesyłkę, zawierającą zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego wraz z pouczeniem o skutkach jego niewykonania w terminie 7 dni o dnia doręczenia wezwania tj. odrzuceniu skargi, awizowano dwukrotnie w dniu 28 grudnia 2007r. oraz w dniu 7 stycznia 2008r. W dalszej kolejności wobec nie odebrania przesyłki w terminie Urząd pocztowy dokonał jej zwrotu do tut. Sądu. Następnie Sąd wskazał, że w myśl art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej u.p.p.s.a.), w brzmieniu obowiązującym w styczniu 2008 roku, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób opisany w przepisach poprzedzających, pismo składa się na okres siedmiu dni w placówce pocztowej lub w urzędzie gminy, a zawiadomienie o tym umieszcza w skrzynce na korespondencję, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. Sąd zauważył też, że w tym ostatnim przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia tego okresu (wyrokiem z dnia 28 lutego 2006 r., sygn. akt P 13/05 Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodności powyższego artykułu z art. 2 i 45 ust. 1 Konstytucji w zakresie, w jakim ustanawiał siedmiodniowy termin przechowywania pisma procesowego i nie wymagał ponawiania zawiadomienia adresata o złożeniu tego pisma). W ocenie Sądu, zgodnie z dyspozycją wyżej cytowanego przepisu, skutek doręczenia zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego nastąpił w dniu 14 stycznia 2008r., z kolei termin do uiszczenia wpisu upłynął odpowiednio w dniu 21 stycznia 2008r. Skarżący zaś, jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, nie uiścił wpisu w ustawowym terminie. Sąd zastosował zatem art. 220 § 1 i 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz orzekł o odrzuceniu skargi. 2. W skardze kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jerzy Czerkawski zaskarżył powyższe postanowienie w całości, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy. Wskazał, iż zaskarżone postanowienie narusza tj. art. 65 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 131 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296) w związku z § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 62, poz. 697). Polegać to miało na uznaniu za doręczoną przesyłkę wzywającą do uiszczenia wpisu od skargi mimo braku dowodu prawidłowego powtórnego jej awizowania skoro na adresowej stronie przesyłki brak było prawidłowej adnotacji "awizowano powtórnie dnia", gdyż nie wpisano dat tego awizowania ani nie złożono podpisu pod tą adnotacją, co wskazuje na niedokonanie powtórnego awiza. Wskazując na powyższy zarzut strona skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że stanowisko Sądu w zaskarżonym wyroku nie jest prawidłowe, ze względu na błędne uznanie pisma sądowego za doręczone, kiedy według strony skarżącej z akt sprawy, a szczególnie z strony adresowej przesyłki wzywającej do uiszczenia wpisu od skargi, wynika brak spełnienia wymogów uznania doręczenia zastępczego za skuteczne. 3. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, ani zarzutów, a zatem należało ją oddalić. Autor skargi kasacyjnej, kwestionując prawidłowość postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 lutego 2008 roku wskazuje na nieskuteczność doręczenia wezwania do uiszczenia wpisu od skargi. Podnosi, iż przesyłka ta, w związku z brakiem możliwości osobistego odebrania jej przez adresata w miejscu zamieszkania, pracy lub tam gdzie się go zastanie jak również niepozostawienia jej dorosłemu domownikowi, administracji domu lub dozorcy, nie była dwukrotnie awizowana, a zatem stosownie do art. 73 u.p.p.s.a., niewłaściwie zastosowano w rozpoznawanej sprawie przepisy o fikcji prawnej doręczenia. To z kolei miałoby, wedle stanowiska autora skargi kasacyjnej, oznaczać niesłuszne uznanie przez Sąd, że strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie braków skargi do czego była wzywana w nieskutecznie, w jej ocenie, doręczonej przesyłce. Ze stanowiskiem strony zaprezentowanym w skardze kasacyjnej nie można się jednak zgodzić. Analiza akt rozpoznawanej sprawy wskazuje bowiem, że przesyłka zawierająca wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi była, wbrew twierdzeniom autora skargi kasacyjnej, dwukrotnie, a więc prawidłowo, awizowana. Z zawartej w aktach sprawy kserokopii strony adresowej przesyłki wzywającej do uiszczenia wpisu od skargi (oryginał w aktach sprawy o sygn. akt II FSK 772/08, sygn. akt WSA ISA/GL 983/07 karta 36) wynika wyraźnie, że pierwszy raz awizowano przesyłkę w dniu 29 grudnia 2007 roku zaś informację o ponownym awizowaniu umieszczono na kopercie w dniu 7 stycznia 2008 roku. W wyniku niepodjęcia przesyłki przez jej adresata po upływie 7 dni od ponownego awizowania, pismo zwrócone zostało nadawcy, to jest Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, ze skutkiem doręczenia w dniu 14 stycznia 2009 roku, co prawidłowo wskazał Sąd w zaskarżonym postanowieniu. W rozpoznawanej sprawie nie uchybiono zatem normom regulującym sposób doręczania przesyłek, o jakim mowa w § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 roku w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym. Odnosząc się natomiast do wskazanych w skardze kasacyjnej zarzutów, Naczelny Sąd Administracyjny przypomina, że w myśl art. 183 § 1 zd. 1 u.p.p.s.a. sąd ten, poza nie występującymi w niniejszej sprawie przypadkami nieważności postępowania, wymienionymi w art. 183 § 2 u.p.p.s.a., rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej. Oznacza to związanie sądu kasacyjnego podstawami zaskarżenia oraz zakresem tego zaskarżenia. W tym stanie prawnym kontrola instancyjna NSA, z uwagi na treść przytoczonego przepisu, ogranicza się jedynie do badania wskazanych w środku odwoławczym zarzutów. Podniesione w rozpoznawanej skardze kasacyjnej zarzuty dotyczyły uchybień, jakich miał się dopuścić Sąd pierwszej instancji w zakresie norm art. 65§2 u.p.p.s.a w związku z art. 131 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego. Oddalając tak sformułowany zarzut skargi kasacyjnej podnieść należy, że zawarte w art. 65 § 2 odesłanie jest odesłaniem do przepisów wykonawczych, regulujących sposób doręczenia pism sądowych w sprawach cywilnych, a nie do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Tryb bowiem doręczeń w postępowaniu przed sądami administracyjnymi został całościowo uregulowany w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a ustawodawca odsyła w niej jedynie do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu postępowania cywilnego w przypadkach wymienionych w ustawie regulującej tryb postępowania przed sądami administracyjnymi. Przepis art. 131 § 2 ustawy Kodeks postępowania cywilnego nie miał w rozpoznawanej sprawie zastosowania, a zatem nie mogło dojść do naruszenia norm w nim zawartych przez Sąd pierwszej instancji. Wskazując na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 oraz art. 182 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
