Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2009 r., sygn. I FSK 656/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Juliusz Antosik (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Sędzia WSA del. Maciej Jaśniewicz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 27 lutego 2007 r. sygn. akt I SA/Rz 38/07 w sprawie ze skargi M.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 8 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2) zasądza od M.G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 220 ( słownie: dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
1. Wyrokiem tym (z dnia 27 lutego 2007 r., I SA/Rz 38/07), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną przez M.G. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 8 czerwca 2006 r. i utrzymaną nią w mocy decyzję tego organu z dnia 28 marca 2006 r. w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
2. Stan sprawy przedstawiony przez Sąd I instancji:
2.1. Wnioskiem z 18 listopada 2005 r. M. G. zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w R. o udzielnie interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności biegłego. Podał, że jako biegły sądowy opracowuje na polecenie sądów, prokuratury i policji opinie z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów. W ocenie wnioskodawcy, wykonywanie tych opinii podlega wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (DzU nr 54, poz. 535 ze zm.), gdyż opinia biegłego jest dowodem w sprawie, a nie usługą. Ponadto ze stosownym organem (sądem, prokuraturą itd.) łączy biegłego stosunek procesowy, a nie cywilnoprawny; osoba powołana przez stosowny organ w charakterze biegłego nie może uchylić się od wykonania stosownych czynności, za czynności biegłego i ich skutki odpowiada organ powołujący, biegły nie ponosi odpowiedzialności za rezultaty sporządzonej przez siebie opinii. Ponadto we wniosku wskazał, że nie wszystkie organy procesowe honorują rachunki biegłego powiększone o podatek od towarów i usług.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
