26.10.2009 Podatki

Postanowienie NSA z dnia 26 października 2009 r., sygn. II FSK 1992/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : Antoni Hanusz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 26 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B.A.L. sp. z o.o. z siedzibą w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 876/08 w zakresie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi B.A.L sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie pisemna interpretacja przepisów prawa podatkowego postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

II FSK 1992/08

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygnaturze akt III SA/Wa 876/08, odrzucił działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej u.p.p.s.a., skargę B.T.L. Sp. z o.o. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 grudnia 2007 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Sąd w uzasadnieniu tego postanowienia wskazał, że pismem z dnia 12 marca 2008 r. pełnomocnik skarżącej spółki wykonujący zawód doradcy podatkowego, złożył skargę na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 grudnia 2007 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału wezwaniem z dnia 8 maja 2008 r., skierowanym do pełnomocnika spółki, wezwano do usunięcia, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia wezwania, braków formalnych skargi przez nadesłanie pełnomocnictwa procesowego do reprezentowania skarżącej spółki przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi. Wezwanie zawierało pouczenie, że nieusunięcie braków formalnych skargi we wskazanym terminie spowoduje odrzucenie skargi. Wykonując to wezwanie Sądu, pełnomocnik złożył do akt sprawy pełnomocnictwo udzielone przez Prezesa Zarządu skarżącej spółki doradcy podatkowemu W.M. Pełnomocnictwo to uprawniało, jak wskazał Sąd, pełnomocnika spółki do reprezentowania strony skarżącej "w postępowaniu w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60) w zakresie art. 17k ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych". W ocenie Sądu pełnomocnictwo to nie obejmowało umocowania do działania przed sądami administracyjnymi. Jak argumentował Sąd, postępowanie w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej prowadzone jest bowiem przez organy podatkowe, a nie przez sąd administracyjny i toczy się na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, a nie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Postępowanie w sprawie udzielenia interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie może być zatem utożsamiane z postępowaniem sądowoadministracyjnym dotyczącym skarg na interpretacje indywidualne. Oznaczało to, wedle stanowiska Sądu, że pełnomocnik nie usunął braku formalnego skargi. Nadesłane pełnomocnictwo nie uprawniało go do działania w postępowaniu sądowoadministracyjnym, nie mógł on skutecznie podpisać i złożyć skargi w rozpatrywanej sprawie. W skardze kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego Spółka z o.o. B.T.L. zaskarżyła wskazane powyżej postanowienie w całości, domagając się uchylenia tego orzeczenia w całości oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. Spółka zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez niesłuszne w ocenie autora skargi kasacyjnej uznanie, że w rozpoznawanej sprawie doszło nieusunięcia braków formalnych skargi. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej argumentowano między innymi, że treść nadesłanego w rozpoznawanej sprawie pełnomocnictwa wskazuje, że jego zakres obejmuje umocowanie do reprezentowania spółki w konkretnej sprawie, to jest sprawie dotyczącej interpretacji podatkowej, a nie umocowanie do występowania wyłącznie przed organami podatkowymi. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje. Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw ani zarzutów, a zatem należało ją oddalić. W regulującej w sposób kompleksowy postępowanie przed sądami administracyjnymi ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, art. 36 przewidziano trzy rodzaje pełnomocnictw uprawniających pełnomocnika do występowania w imieniu strony w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Najszersze z nich, pełnomocnictwo ogólne obejmuje, stosownie do art. 36 pkt 1 u.p.p.s.a. prowadzenie spraw przed sądami administracyjnymi. Drugie, węższe, uprawnia zgodnie z art. 36 pkt 2 tej ustawy do prowadzenia poszczególnych spraw, zaś trzecie może dotyczyć, jak wskazuje treść art. 36 pkt 3 u.p.p.s.a., niektórych tylko czynności w postępowaniu. Należy zauważyć, że skoro jest tak, że w pełnomocnictwie ogólnym, o którym jest mowa w art. 36 pkt 1 u.p.p.s.a. winno być wskazane przed jakim sądem pełnomocnik jest umocowany do działania, to tym bardziej udzielając pełnomocnictwa obejmującego swym zakresem uprawnienie do działania tylko w poszczególnych sprawach, konieczne jest określenie sądu przed którym pełnomocnik miałby występować albo przed którym toczy się postępowanie w konkretnej sprawie, czy też ma być podjęta wymieniona w pełnomocnictwie czynność, w przypadku pełnomocnictwa o którym mowa w art. 36 § 3 u.p.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2008 roku I FSK 516/08). Oznacza to, mając na uwadze treść norm art. 36 u.p.p.s.a. że, jak trafnie zauważył Sąd pierwszej instancji w objętym skargą kasacyjną postanowieniu, aby pełnomocnik mógł skutecznie działać w imieniu i na rzecz strony w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, musi legitymować się pełnomocnictwem którego treść określa nie tylko sprawę czy rodzaj czynności do podejmowania których pełnomocnik jest umocowany. Treść pełnomocnictwa musi też precyzyjnie określać sąd, przed którym pełnomocnik ten może czynności tych w tej sprawie dokonywać. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie mógł zostać uznany za uzasadniony wskazany przez autora skargi kasacyjnej pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 27 września 1989 roku (II ARN 29/89) stosownie do którego, ustanowienie w sprawie administracyjnej pełnomocnika w trybie art. 32 Kodeksu postępowania administracyjnego, do zastępowania mocodawcy w sprawie podatkowej, daje również umocowanie do postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Stanowisko to nie może być uznawane za aktualne, gdyż dotyczy stanu prawnego, w którym wymiar sprawiedliwości w zakresie sądowej kontroli administracji odbywał się na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 roku Nr 4, poz. 8). Stosownie do tej regulacji, postępowanie sądowadministracyjne toczyło się na podstawie reguł wprowadzonych do Kodeksu postępowania administracyjnego oraz odpowiedniego stosowania przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 roku Nr 43, poz. 296 ze zm.). Tymczasem od dnia 1 stycznia 2004 roku sądowa kontrola administracji sprawowana jest w trybie i na zasadach ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która stanowi regulację kompletną w tym zakresie. Wskazując na powyższe należało uznać, że w rozpoznawanej sprawie pełnomocnik spółki nie uzupełnił braku formalnego skargi, stosownie do wezwania Sądu z dnia 8 maja 2008 roku. Nie złożył bowiem do akt sprawy pełnomocnictwa uprawniającego go do reprezentowania spółki w postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Sąd tym samym zasadnie zastosował w zaskarżonym postanowieniu art. 58 § pkt 3 u.p.p.s.a. i odrzucił skargę. Naczelny Sąd Administracyjny, wobec braku usprawiedliwionych zarzutów skargi kasacyjnej postanowił ją oddalić, stosownie do art. 184 u.p.p.s.a. w związku z art.182 § 1 tej ustawy.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty