Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2008 r., sygn. II OSK 1370/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 kwietnia 2007 r. sygn. akt II SA/Łd 1021/06 w sprawie ze skargi K. R. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o pozbawieniu uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] października 2006 r. (Nr [...]) Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego , art. 4 ust. 1 pkt 1c, art. 25 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 21 ust. 2 pkt 4c, art. 25 ust. 2 pkt 2 i art. 25 ust. 4 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego - po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy złożonego przez K. R. - utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] sierpnia 2006 r.
Została ona wydana na podstawie art. 154 § 1 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), art. 4 ust. 1 pkt 1c, art. 25 ust. 2 pkt 1a w związku z art. 21 ust. 2 pkt 4c, art. 25 ust. 2 pkt 2 i art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 ze zm.) w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji własnej z dnia [...] sierpnia 2000 r. Nr [...] i decyzji ją poprzedzającej z dnia [...] kwietnia 2000 r. Nr [...] o pozbawieniu K. R. uprawnień kombatanckich.
W uzasadnieniu Kierownik Urzędu stwierdził, że K. R. we wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy, oświadczył, iż jako 8-letnie dziecko przebywał w obozie przesiedleńczym w Łodzi, opiekował się nim wujek, starszy człowiek. Po zakończeniu wojny w 1945 r. miał 14 lat i w tym wieku trudno było mu ustalić własny światopogląd polityczny oraz przewidzieć swoje przyszłe działania i ich konsekwencje. Dlatego też uważa, że pozbawienie go uprawnień kombatanckich było krzywdzące, gdyż nie miał wpływu na wybór formacji wojskowej, do której został wcielony w listopadzie 1952 r. Ponadto dodał, że nie pamięta z kim dokładnie walczyła jego brygada ponieważ informowano ją tylko o walkach z "bandami" ukraińskimi, które zagrażały granicom Polski. Jednocześnie dodał, że starając się o uprawnienia kombatanckie nie wiedział, jakie wyjaśnienia składać i skorzystał z podpowiedzi osób trzecich, które już otrzymały uprawnienia. Także podkreślił, że od dnia 14 grudnia 1954 r. Centralne Więzienie podlegało pod Urząd Ministra Spraw Wewnętrznych, a w dwa lata później pod Ministerstwo Sprawiedliwości i praca w więziennictwie nie miała nic wspólnego z formacją służby bezpieczeństwa publicznego. Dodał również, że przyznanie uprawnień kombatanckich znacznie ułatwi mu życie, umożliwi zakup leków i godne utrzymanie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
