Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2008 r., sygn. II OSK 866/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.) Sędziowie sędzia NSA Wiesław Kisiel del. sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 stycznia 2007 r. sygn. akt II SA/Łd 740/06 w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 29 stycznia 2007 roku, sygnatura akt II SA/Łd 740/06, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. C. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...].
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podał, iż zostało ono wydane w następujących okolicznościach faktycznych sprawy.
Decyzją z dnia [...], utrzymującą w mocy decyzję z dnia [...], Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił M. C. przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do pracy przymusowej w III Rzeszy. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ podał, że stosownie do treści art. 2 ust. 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 maja 1996 roku o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.) - dalej powoływana jako ustawa o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym, represją jest deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy z terytorium państwa polskiego, w jego granicach sprzed dnia 1 września 1939 roku, na terytorium III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939-1945. Z zebranego w postępowaniu administracyjnym materiału dowodowego wynikało, że wnioskodawczyni nie spełniła przesłanek warunkujących przyznanie świadczenia pieniężnego, o których mowa w powołanym wyżej przepisie, ponieważ jak ustalono pobyt na deportacji trwał od dnia 16 czerwca 1944 roku - data urodzenia, do dnia 3 września 1944 roku tj. daty wyzwolenia miejscowości C. (Francja), w której przebywała. W ocenie organu sam fakt urodzenia podczas deportacji, nie daje podstaw do przyznania świadczenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
