Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2008 r., sygn. I FSK 1410/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Zając Sędziowie sędzia NSA Sylwester Marciniak sędzia del. NSA Grażyna Jarmasz (spr.) Protokolant Dariusz Rosiak po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Prezydent Miasta W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 maja 2007 r. sygn. akt III SA/Gl 545/07 w sprawie ze skargi Prezydent Miasta W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 września 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz Prezydenta Miasta W. kwotę 3592 (słownie: trzy tysiące pięćset dziewięćdziesiąt dwa) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 maja 2007r., sygn. akt III SA/GL 545/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Prezydenta Miasta W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 września 2005 r., Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.
2.W uzasadnieniu Sąd opisał dotychczasowy przebieg sprawy. Wskazano, że w dniu 25 października 2002 r. strona skarżąca, odprowadzająca w okresie od września 1997 r. do sierpnia 2002 r. podatek VAT z tytułu opłat pobieranych od indywidualnych odbiorców za usługi parkowania na drogach publicznych, wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za wskazany okres. Do wniosku załączono korekty deklaracji VAT-7 oraz zestawienie różnic kwotowych za poszczególne miesiące.
Decyzjami z dnia 22 grudnia 2004 r. oraz 30 grudnia 2004 r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy, wobec uchylenia poprzednich decyzji przez organ II instancji, z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 grudnia 2002 r., sygn. akt P 6/02, Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług odpowiednio za okres od grudnia 1998 r. do listopada 1999 r. w kwocie 25.531zł oraz za okres od grudnia 1999 r. do sierpnia 2002 r. w kwocie 65.582,00 zł. Z powyższego wyroku Trybunału Konstytucyjnego wynikało, że opłaty za parkowanie pojazdów w świetle obowiązującego prawa stanowią dochód publiczny jednostek samorządu terytorialnego, wykorzystywany na zaspokojenie potrzeb i realizację celów publicznych ściśle określonych w ustawie. Organ I instancji uznał, że z uwagi na fakt, iż przedmiotem postępowania podatkowego jest zwrot nadpłaty za wskazane wyżej okresy Urząd Skarbowy nie mógł wszcząć kontroli, a Klub Sportowy O. - wykonujący usługę pobierania opłat, nie był w stanie precyzyjnie określić rzeczywistej wielkości miesięcznych wpływów za parkowanie na parkingach i drogach publicznych. Następnie zaakcentował, że indywidualni nabywcy biletów za miejsca parkingowe nie będąc zobowiązanymi do uiszczenia w cenie biletu należności podatkowych, płacili podatek od towarów i usług za pośrednictwem Urzędu Miasta, który od zainkasowanej przez inny podmiot należności odprowadził należny podatek do Urzędu Skarbowego. Naczelnik Urzędu Skarbowego przyjął, iż w momencie uiszczenia inkasentowi (zatrudnionemu w MKS O.) opłaty za parkowanie na drogach publicznych wraz z naliczonym podatkiem od towarów i usług - powstała nadpłata podatku w odniesieniu do wnoszących tę opłatę osób fizycznych. Wskazał przy tym, iż podatek od towarów i usług nienależnie zapłacony w cenie biletu nie został zwrócony nabywcom (anonimowym osobom korzystającym z parkingów). W tej sytuacji, skoro nie jest znany podmiot uprawniony do otrzymania kwot nienależnie zapłaconych, to brak jest podstaw do twierdzenia, iż podmiotem tym jest Urząd Miasta.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
