Wyrok NSA z dnia 15.02.2007, sygn. II FSK 278/06
Wznowienie postępowania jest postępowaniem nadzwyczajnym, które ma na celu stworzenie prawnej możliwości ponownego postępowania wyjaśniającego i podjęcia ponownego rozstrzygnięcia sprawy zakończonej ostateczną decyzją podatkową. Postępowanie wznowieniowe nie może być jednak wykorzystywane do pełnej merytorycznej kontroli decyzji ostatecznej wydanej w postępowaniu zwykłym, bowiem nie jest to kontynuacja postępowania zwykłego.
Wyrokiem z dnia 6 lipca 2005 r. w sprawie I SA/Lu 213/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Cukrownina decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu z dnia 25 lutego 2005 r. Nr ZP-4407/12/05, utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu z dnia 7 grudnia 2004 r. Nr ZP 2-449/21/04, odmawiającą uchylenia decyzji ostatecznej Izby Skarbowej z dnia 2 sierpnia 2001 r. dotyczącej określenia zaległości z tytułu opłaty sankcyjnej.Z ustaleń sądu wynikało, iż zaskarżoną do sądu decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie, po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 7 grudnia 2004 r. znak: ZP2-449/21/04 odmawiającej uchylenia decyzji ostatecznej Izby Skarbowej w Lublinie Ośrodek Zamiejscowy w Zamościu z dnia 2 sierpnia 2001 r. Nr ZP2-736/1/19/2001, uchylającej w całości własną decyzję z dnia 5 listopada 1999 r. Nr ZP2-732/1/377/99 i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w UKS w Lublinie z dnia 23 lipca 1999 r. Nr KS VI-2/06993200/03/ZW oraz określającej zaległość z tytułu opłaty sankcyjnej w wysokości 100 % wartości sprzedanego cukru (po cenach niższych od minimalnych) na rynku krajowym w kampanii cukrowniczej 1996/1997 w kwocie 332.500 zł i odsetki za zwłokę od wyżej wymienionej zaległości, utrzymał decyzję w mocy.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że podstawą faktyczną zakwestionowania przez Inspektora Kontroli Skarbowej w decyzji z dnia 23 lipca 1999 r. były poczynione w toku kontroli ustalenia, iż sprzedaż eksportowa cukru z faktury Nr 511 a/96 z dnia 3 grudnia 1996 r. (SAD Nr 161101/005001) faktycznie nie miała miejsca. Uznając, że Cukrownia przekroczyła wysokość przyznanego limitu w kwocie A przez skierowanie przedmiotowego cukru na rynek krajowy, Inspektor Kontroli Skarbowej działając m.in. w oparciu o art. 10 ust. 3 ustawy cukrowej" określił Spółce zaległość w opłacie sankcyjnej oraz odsetki od tej zaległości. Decyzja organu I instancji po wniesieniu przez Spółkę odwołania, została uchylona decyzją Izby Skarbowej z dnia 5 listopada 1999 r. W uzasadnieniu swej decyzji organ II instancji wskazał m.in., że w świetle przepisów ustawy cukrowej" rozliczenie przysługujących Cukrowni limitów następuje w skali roku, stąd toczące się postępowanie w sprawie uznano za bezprzedmiotowe.Postanowieniem z dnia 11 czerwca 2001r. Nr ZP2-736/1/19-1/2001 postępowanie zostało wznowione. Jako podstawę wznowienia wskazano art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej. W wyniku wznowienia wydana została w dniu 2 sierpnia 2001 r. decyzja, w której Izba Skarbowa uchyliła ostateczną własną decyzję z dnia 5 listopada 1999 r. i poprzedzajacą ją decyzję organu I instancji z dnia 23 lipca 1999 r. i, w oparciu m.in. o przepisy art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 26 sierpnia 1994 r. o regulacji rynku cukru i przekształceniach własnościowych w przemyśle cukrowniczym (Dz. U. Nr 98 poz. 473 z poźn. zm. - dalej ustawa cukrowa"), określiła Spółce zaległość podatkową z tytułu opłaty sankcyjnej w wysokości 100 % wartości sprzedanego cukru oraz odsetki od tej zaległości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
