Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2007 r., sygn. II OSK 932/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Małgorzata Stahl ( spr.) Sędziowie Andrzej Jurkiewicz Bożena Walentynowicz Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 23 marca 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 864/05 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie odrzucenia zgłoszenia zanieczyszczenia powierzchni ziemi oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 marca 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 864/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Prokuratora Okręgowego w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2005 r., nr [...] w przedmiocie odrzucenia zgłoszenia zanieczyszczenia powierzchni ziemi.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż wnioskiem z dnia 30 czerwca 2004r. P. S.A. w P. zgłosił zanieczyszczenie powierzchni ziemi na terenie działek: nr 1741/2 w T. , nr 143/4 w J., nr 1413 w C., nr 1097 w Ł. i nr 208/4 w Z.; stwierdzając, że zanieczyszczenia zostały spowodowane przez C. S.A. przed wejściem w życie ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085 ze zm.), zwanej dalej ustawa wprowadzającą. W ramach restrukturyzacji sektora naftowego w/w nieruchomości zostały przekazane w 1999 r. Spółce P., która jest ich użytkownikiem wieczystym. Od decyzji Starosty Powiatu B. z dnia [...] lipca 2004 r., nr [...] odrzucającej zgłoszenie Spółka wniosła odwołanie, w wyniku którego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. uchyliło decyzję i sprawę przekazało do ponownego rozpoznania decyzją z dnia [...] września 2004 r., nr [...]. Decyzją z dnia [...] stycznia 2005 r., nr [...] Starosta Powiatu B. odrzucił zgłoszenie wskazując, iż Spółka nie dołączyła wymaganych, wskazanych w art. 12 ust. 2 ustawy wprowadzającej, dokumentów pozwalających na stwierdzenie okoliczności, iż zanieczyszczenia powierzchni ziemi zostały spowodowane przez inny podmiot, ponadto do przeprowadzenia rekultywacji terenu zobowiązany jest władający powierzchnią ziemi. W odwołaniu od tej decyzji P. wskazał, że art. 12 ust. 2 ustawy wprowadzającej zobowiązuje zgłaszającego do dołączenia wyników badań potwierdzających fakt zanieczyszczenia ziemi, nie precyzując z jakiej daty badania te mają pochodzić; tymczasem do zgłoszenia załączono wyniki badań przeprowadzonych w 2004 r. Badania te potwierdzają zanieczyszczenie(będące wynikiem wieloletniej eksploatacji nieruchomości przez stacje paliw C. S.A.), którego datę powstania trudno określić, jako że przed wejściem w życie ustawy wprowadzającej brak było odpowiednika obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby i standardów jakości ziemi (Dz. U. Nr 165, poz. 1359). Ponadto podniesiono, że P. nie jest następcą prawnym C. S.A. w zakresie odpowiedzialności za szkody w środowisku. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] lutego 2005 r. uchyliło w/w decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania, wskazując, że sprawa nie została dostatecznie wyjaśniona, a co więcej została rozstrzygnięta przy błędnym zastosowaniu prawa. Starosta jest bowiem upoważniony do odrzucenia zgłoszenia jedynie, gdy nie zostaną spełnione wymogi formalne pokreślone w art. 12 ust. 2 ustawy wprowadzającej. Z tych przyczyn zobowiązano organ I instancji do zbadania, czy zostały spełnione warunki do przyjęcia zgłoszenia przez ustalenie, czy zanieczyszczenia zostały spowodowane przez P., czy przez inny podmiot. Samorządowe Kolegium Odwoławcze nie podzieliło stanowiska organu I instancji, że P. nie jest innym podmiotem niż C. S.A. z racji sukcesji generalnej praw i obowiązków. W skardze na powyższą decyzję zarzucono naruszenie przepisów art. 12 ust. 1,2 i 4 ustawy wprowadzającej oraz art. 7, 8, 12 i 138 § 2 kpa przez błędne przyjęcie, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy nie upoważniał organu I instancji do oceny spełnienia warunków wynikających z art. 12 ust. 4 ustawy wprowadzającej oraz zarzucono bezpodstawne uznanie, iż konieczne jest przeprowadzenie czynności dowodowych w znaczącym zakresie. Prokurator Okręgowy stwierdził, że zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 17 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 ze zm.) obowiązek rekultywacji terenu spoczywa na władającym powierzchnią ziemi, na której występuje zanieczyszczenie albo niekorzystne przekształcenie naturalnego ukształtowania terenu, tymczasem z akt sprawy nie wynika, czy zgłaszający jest podmiotem, którego dotyczy obowiązek zgłoszenia, gdyż brak jest podstaw do przyjęcia, iż P. w dniu wejścia w życie ustawy wprowadzającej był władającym powierzchnią ziemi, na której przed 1 października 2001 r. nastąpiło zanieczyszczenie. Nadto, do zgłoszenia nie dołączono dokumentów poświadczających, że sprawcą zanieczyszczenia jest inny podmiot, a w przypadku działki w Jeżewie Starym nie przedstawiono wyników badań potwierdzających fakt zanieczyszczenia, a w konsekwencji uznano decyzję pierwszoinstancyjną za prawidłową. W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. podniosło, że na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy wprowadzającej organy administracji publicznej zamierzające odrzucić zgłoszenie, zobowiązane są do przeprowadzenia dowodów na okoliczność, ż stwierdzone zanieczyszczenia powierzchni ziemi nie zostały spowodowane przez inny podmiot, bądź zaistniały po wejściu w życie ustawy wprowadzającej. Tymczasem postępowanie zmierzające do wyczerpującego wyjaśnienia sprawy nie zostało przeprowadzone. Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że bezzasadny jest zarzut Prokuratora, iż zgłoszenie nie wskazuje okoliczności potwierdzających, że sprawcą zanieczyszczeń jest C. S.A., co zostało zaprezentowane już w pierwszym piśmie procesowym Spółki, a odnośnie zanieczyszczenia działki w J. wskazano, że postępowanie nie mogło być prowadzone z uwagi na niedopełnienie wymogów formalnych, co powinno skutkować pozostawieniem zgłoszenia bez rozpoznania w tym zakresie, jednakże z uwagi na fakt, iż w pozostałym zakresie sprawa kwalifikowała się do dalszego wyjaśniania, organ uchylił decyzję w całości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
