Postanowienie NSA z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. I OZ 954/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 10 września 2007 r. sygn. akt II SA/Op 3/07 w przedmiocie oddalenia wniosku o wyłączenie asesorów, sędziów WSA oraz sędziów NSA w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach w sprawie ze skargi J. R. na decyzję [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opinii o służbie postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu postanowieniem z dnia 10 września 2007 r. oddalił wniosek skarżącego o wyłączenie asesorów, sędziów WSA oraz sędziów NSA w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach. W uzasadnieniu postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że przyczyny wyłączenia sędziego od rozpoznawania sprawy z mocy ustawy zostały enumeratywnie wymienione w art. 18 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Mając na uwadze, że przesłanki do wyłączenia sędziego z mocy ustawy, wymienione w tym przepisie tworzą katalog zamknięty, nie można żądać wyłączenia sędziego w innych przypadkach niż w nim przewidziane. Ponadto, jak dalej wyjaśniał Sąd I instancji, sąd może również wyłączyć sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony postępowania w przypadku istnienia okoliczności mogących wywołać uzasadnione wątpliwości, co do jego bezstronności w danej sprawie. Zaznaczyć należy, że osoba składająca wniosek o wyłączenie sędziego zgodnie z art. 20 P.p.s.a., ma obowiązek wykazać przyczyny wyłączenia sędziego oraz powołać okoliczności lub dowody uprawdopodabniające ich istnienie. Mając na uwadze, że instytucja wyłączenia sędziego stanowi gwarancję konstytucyjnego prawa do bezstronnego sądu wniosek podlegający rozpoznaniu w tym zakresie przez sąd powinien być wszechstronnie rozpoznany.