Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2007 r., sygn. II OSK 1672/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia NSA Ludwik Żukowski (spr.) Protokolant Andżelika Borek po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. N. i M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2310/05 w sprawie ze skargi T.N. i M. N. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie scalenia gruntów 1. oddala skargę kasacyjną; 2. przyznaje od Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata W. C. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych oraz 22 proc. od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej WSA, Sądem pierwszej instancji lub Sądem) wyrokiem z dnia 30 marca 2006r., sygn akt IV SA/Wa 2310, po rozpoznaniu skargi T. N. i M. N. na decyzję Wojewody M. z dnia [..., nr [...] w przedmiocie scalania gruntów orzekł o oddaleniu skargi. W zawartych w uzasadnieniu wyroku motywach rozstrzygnięcia Sąd objaśnił bezzasadność żądania skarżących, przekonanych, iż przeprowadzone scalenie gruntów we wsi Z. narusza ich interesy w związku z ukształtowaną w wyniku postępowania scaleniowego nową konfiguracją gruntów.

Opisany wyrok Sądu pierwszej instancji został zaskarżony skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, którą wniósł ustanowiony z urzędu w ramach prawa pomocy pełnomocnik T. i M. N.. W petitum skargi sformułowano wniosek: l) o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie, przy uwzględnieniu kosztów postępowania kasacyjnego wedle norm prawem określonych; 2) jako podstawę skargi kasacyjnej wskazano naruszenie przez Sąd pierwszej instancji przepisów postępowania polegające na niezastosowaniu się do dyspozycji art. 145 § l pkt 1 lit. c Prawa o postępowaniu przed Sądami administracyjnymi ( w skardze nie powołano miejsca publikacji cyt. ustawy) i oddaleniu skargi mimo, że naruszone zostały przez Wojewodę M. przepisy k.p.a ., a konkretnie art.6, 7, 8, ll, 107 i 138 § 1 w sposób jaki miał wpływ na wynik sprawy. W uzasadnieniu skargi wyeksponowano trzy grupy argumentów. Po pierwsze, w skardze kasacyjnej skarżący nie stawiają decyzji Wojewody M. z dnia [...] zarzutu naruszenia konkretnego przepisu ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu gruntów (prawidłowo powinno być "o scalaniu i wymianie gruntów", Dz.U . z 1989r. Nr 58, poz.349) to możliwa tego przyczyna wynika z wad decyzji. Ponadto z treści skargi (nie określono bliżej jakiej) wynikają inne zarzuty stawiane zaskarżonej decyzji, zarzuty, których słuszność z uwagi na wady decyzji nie sposób rozstrzygnąć merytorycznie, co powinno prowadzić do jej uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Po drugie, decyzja Wojewody M. z dnia [...] wskazuje na art. 138 § l pkt 1 i 2 i § 2 k.p.a . jako podstawę jej wydania. Takie rozstrzygnięcie narusza ten przepis albowiem organ odwoławczy utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję wskazując wtedy na podstawę z art. 138 § l pkt 1 k.p.a . albo uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy, wskazując wówczas na podstawę z art. 138 § l pkt l k.p.a . Nie jest możliwe wydanie decyzji zawierającej dwa odmienne ze sobą i sprzeczne rozstrzygnięcia. Po trzecie, zaskarżona decyzja pozbawiona jest istotnych elementów jakie musi zawierać każda decyzja administracyjna, a konkretnie uzasadnienia faktycznego i prawnego. Pozbawienie zaskarżonej decyzji tych wszystkich elementów z jednej strony pozbawiło stronę możliwości postawienia zaskarżonemu rozstrzygnięciu bardziej konkretnych zarzutów z drugie zaś pełnej kontroli decyzji przez WSA.