Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2007 r., sygn. II GSK 244/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grabowski Sędziowie NSA Urszula Raczkiewicz Czesława Socha (spr.) Protokolant Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2007 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 marca 2007 r. sygn. akt V SA/Wa 513/07 w sprawie ze skargi L. A. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne oddala skargę kasacyjną

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 marca 2007 r. o sygnaturze akt V SA/Wa 513/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. uwzględnił skargę L. A. i uchylił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2006 r. o nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Decyzja ta utrzymała w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nr [...] z dnia [...] września 2006 r.

Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organu administracji, który stwierdził, że L. A. między wrześniem 1999 r. a majem 2000 r., tj. przez część okresu, za który domagał się umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy, zatrudniał pracownika. Był zatem ubezpieczonym i jednocześnie płatnikiem składek z dwóch tytułów: jako pracodawca i jako osoba ubezpieczona zobowiązana do opłacenia składek na własne ubezpieczenie społeczne. W takiej sytuacji dopuszczalny był wniosek o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne płatnika jako ubezpieczonego oraz jego pracownika, przy czym w przypadku należności z tytułu składek pracownika niedopuszczalne jest umorzenie tej ich części, którą pracownik finansuje samodzielnie.