Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. I FSK 296/06
1. W myśl art. 122 Ordynacji podatkowej nie można wymagać od organów podatkowych podjęcia w toku postępowania działań, które z obiektywnego punktu widzenia są niewykonalne. W taki sposób zakwalifikować należy zadanie w postaci ustalenia, czy wystawca faktur uwzględnił podatek wynikający z tych faktur w deklaracjach na podatek od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe w sytuacji, gdy dysponuje on jedynie tymi deklaracjami i kopiami części z tych faktur, z których pewien odsetek został z pewnością sfałszowany, nie odzwierciedlając ani realnie dokonanej czynności, ani faktycznie uiszczonego podatku, wykazanego w treści faktury.
2. Podatnik nie może czuć się zwolniony od współdziałania z organem podatkowym w realizacji rozpatrywanego obowiązku, zwłaszcza jeśli nieudowodnienie określonych okoliczności faktycznych może prowadzić do rezultatów dla niego niekorzystnych. Dotyczy to w szczególności sytuacji, w której pragnie on skorzystać z możliwości obniżenia należnego podatku od towarów i usług o podatek naliczony.
Wyrokiem z dnia 27 grudnia 2005 r., sygn. I SA/Bk 320/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 29 kwietnia 2004 r., nr IS.ZPP-4408/133/03/04, nadto zaś stwierdził, że decyzja ta nie może być wykonywana w całości i zasądził od organu na rzecz skarżącej - Spółka jawna J. w S. kwotę 9 216 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu Sąd w pierwszej kolejności przedstawił przebieg dotychczasowego postępowania w sprawie. W tych ramach odnotował, że Izba Skarbowa w Białymstoku decyzją z dnia 28 czerwca 2002 r., nr IS.ZPP 4408/94/2002 utrzymała w mocy decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Białymstoku z dnia 25 lutego 2002 r. określająca wspomnianej Spółce podatek od towarów i usług za okres od stycznia do czerwca 2001 r. oraz ustalająca dodatkowe zobowiązanie podatkowe w tym podatku. Stwierdził też, iż podstawą tego rozstrzygnięcia było zakwestionowanie przez organy podatkowe dwóch grup faktur. Pierwsza z nich obejmowała faktury pochodzące od enumeratywnie wskazanych podmiotów, które dotyczyły usług, jakie w ogóle nie zostały wykonane. Druga grupa obejmowała natomiast faktury wystawione przez Spółkę B. w S., reprezentowaną przez Bogusława J. W tym zakresie Wojewódzki Sąd Administracyjny odnotował, że Spółka J. nabyła za pośrednictwem Spółki B. towary handlowe firmy X., a także powierzyła jej zorganizowanie i nadzorowanie robót remontowo-budowlanych, w większości realizowanych z wykorzystaniem podwykonawców. Wskazał również, iż roboty te zostały wykonane, a Spółka J. zapłaciła należności wynikające z faktur wystawionych w związku z tym przez spółkę B..
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty