Wyrok NSA z dnia 24 padziernika 2006 r., sygn. I FSK 91/06
Unormowanie w par. 6 ust 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług najmu i dzierżawy pozbawione jest domniemania zgodności z przepisami art. 217 i art. 84 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. wymagającymi, aby określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, wyznaczającego istotny moment odpowiedzialności podatkowej, miało miejsce w samej ustawie podatkowej, a nie w przepisie wykonawczym do tej ustawy.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Juliusz Antosik (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka Sędzia NSA Janusz Zubrzycki Protokolant Jan Jaworski po rozpoznaniu w dniu 24 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 października 2005 r., sygn. akt I SA/Ka 220/03 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa P.U.H. "P." Spółki z o. o. w C. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 31 grudnia 2002 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2000 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz Przedsiębiorstwa P.U.H. "P." Spółki z o. o. w C. kwotę 900 /słownie: dziewięćset/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną przez Przedsiębiorstwo "P." Spółkę z o.o. z siedzibą w C. decyzję Izby Skarbowej w K. z 31 grudnia 2002 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
Powyższą decyzją podatkowy organ odwoławczy uchylił decyzję Urzędu Skarbowego w C. z 29 marca 2000 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2000 r. w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego i ustalił tę należność w kwocie 7.062 zł, a w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję I instancji. Przedstawiając stan faktyczny, Izba Skarbowa podała, że w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2000 r. Spółka nie ujęła należnego podatku z tytułu najmu pomieszczeń biurowych dla firmy "S." Przemysław M. Za bezzasadne uznano odliczenie podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup oleju napędowego do samochodu, który nie widniał w ewidencji środków trwałych, oraz od zakupów udokumentowanych fakturami z 29 i 30 kwietnia 2000 r., bowiem faktury te Spółka otrzymała w dniach ich wystawienia, a zatem odliczenie mogło nastąpić w kwietniu lub maju 2000 r., stosownie do art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ponadto uznano, że Spółka nie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez "A." Aneta D., gdyż nie była ona podmiotem zarejestrowanym. W rozliczeniu nie uwzględniono również nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia z maja 2000 r., bowiem decyzją z 28 listopada 2002 r. Urząd Skarbowy określił zobowiązanie podatkowe w miejsce deklarowanej nadwyżki do przeniesienia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
