Wyrok NSA z dnia 26 maja 2006 r., sygn. II FSK 772/05
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stanisław Bogucki, Jerzy Rypina, Protokolant Anna Dziewiż, po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2006 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej "EFL" S. A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 1463/04 w sprawie ze skargi "EFL" S. A. w W. na decyzję Ministra Polityki Społecznej z dnia 21 maja 2004 r. (...) w przedmiocie określenia oprocentowania nadpłaty i odmowy wypłaty odsetek od nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 lutego 2005 r. /III SA/Wa 1463/04/ Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "EFL" S.A. na decyzję Ministra Polityki Społecznej z dnia 21 maja 2004 r., (...), w przedmiocie określenia oprocentowania nadpłaty i odmowy wypłaty odsetek od nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
2. W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżoną decyzją Minister Polityki Społecznej utrzymał w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia 6 czerwca 2003 r. w sprawie określenia wysokości oprocentowania nadpłaty w wysokości 202.351,90 zł i odmowy wypłaty odsetek od stwierdzonej nadpłaty w kwocie 7.889.137,90 zł. Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie przedstawiał się następująco. W związku z pozbawieniem skarżącej prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z powodu zbyt niskiego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w 1999 r. powstała nadpłata we wpłatach na rachunek Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w wysokości 8.046.466 zł. Pismem z dnia 18 grudnia 2001 r. spółka wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w takiej właśnie wysokości, nie dołączyła jednak korekt deklaracji DEK-1. Z uzasadnienia decyzji Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wynika, iż pismem z dnia 28 lutego 2002 r. wezwano spółkę do przedstawienia "ewentualnych wyjaśnień w sprawie zebranego materiału dowodowego w celu prawidłowego naliczenia kwoty nadpłaty podlegającej zwrotowi i wydania stosownej decyzji". Skarżąca na pismo nie odpowiedziała. Decyzją z dnia 26 marca 2002 r. organ określił wysokość powstałej w styczniu 1998 r. i w lutym 2000 r. nadpłaty we wpłatach na PFRON, w łącznej wysokości 202.351,90 zł. Po rozpatrzeniu odwołania spółki z dnia 18 kwietnia 2002 r., do którego zostały dołączone skorygowane deklaracje DEK-1 za poszczególne miesiące 1999 r., Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zmienił swą decyzję określając dodatkowo wysokość nadpłaty w kwocie 7.889.137,90 zł "powstałej w 1999 roku na skutek dokonania przez "EFL" S.A. wpłat kwot większych od należnych". Pismem z dnia 23 lipca 2002 r. pełnomocnik spółki wniósł o wypłatę odsetek od stwierdzonej nadpłaty w wysokości 1.118.312,31 zł, wyliczając tę wysokość za okres od 18 grudnia 2001 r. do 11 czerwca 2002 r. Decyzją z dnia 29 lipca 2002 r. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych odmówił skarżącej wypłaty odsetek od stwierdzonej nadpłaty za 1999 r. Decyzję tę uchylił i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, wskazując, że z powodu naruszenia przez organ I instancji terminu z art. 77 par. 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej stwierdzona nadpłata podlega oprocentowaniu od dnia złożenia przez spółkę wniosku o stwierdzenie nadpłaty, tj. od 21 grudnia 2001 r. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych decyzją z dnia 6 czerwca 2003 r. określił spółce wysokość oprocentowania od nadpłaty w kwocie 202.351,90 zł i odmówił wypłaty odsetek od nadpłaty w kwocie 7.889.137,90 zł z tytułu wpłat na PFRON za 1999 r. Pełnomocnik spółki złożył odwołanie od powyższej decyzji w części dotyczącej odmowy wypłaty oprocentowania od nadpłaty w kwocie 7.889.137,90 zł, twierdząc, że odsetki te należało liczyć od dnia złożenia wniosku z dnia 18 grudnia 2001 r. Nie ma znaczenia dla sprawy to, że w dniu złożenia wniosku nie zostały do niego dołączone korekty deklaracji, bowiem "wnioskodawca wyraził jednak intencję złożenia stosownych korekt w przypadku otrzymania decyzji w sprawie stwierdzenia nadpłaty". Spółka podniosła, że nie była wezwana przez organ I instancji do usunięcia braków wniosku /deklaracji korygujących/, co stanowi naruszenie art. 169 par. 1 i art. 121 par. 1 Ordynacji podatkowej. Spółka złożyła tylko jeden wniosek o stwierdzenie nadpłaty - pismem z dnia 18 grudnia 2001 r., a twierdzenie organu, iż wniosek wpłynął wraz ze skorygowanymi deklaracjami, tj. 18 kwietnia 2002 r., jest nieprawidłowe i nie znajduje oparcia w sprawie. W związku z niedopełnieniem przez spółkę "formalnego wymogu" dotyczącego złożenia wniosku wraz ze skorygowanym zeznaniem /deklaracją/ - zgodnie z art. 79 par. 1 Ordynacji podatkowej - należało wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w trybie art. 161 par. 1.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
