Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2005 r., sygn. II FSK 264/05
1. Przepis art. 250 par.1 i 2 KPC stanowi, że jeżeli dokument znajduje się w aktach organu państwowego, wystarczy przedstawić urzędowo poświadczony przez ten organ odpis lub wyciąg z dokumentu. Udzielenia odpisu lub wyciągu zażąda sąd, jeżeli strona sama uzyskać go nie może.
2. Do zarzutów na zarządzenie zabezpieczenia stosuje się odpowiednio art. 33 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji na mocy art. 166b tejże ustawy. Podstawy zarzutów na zarządzenie zabezpieczenia są modyfikowane w porównaniu z zarzutami na postępowanie egzekucyjne.
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 listopada 2004 r. (I SA/Lu 236/04) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Andrzeja I.na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 23 marca 2004 r. Nr NO-7240/II/7/04 w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów zgłoszonych w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego.
2. W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji ustalił, iż zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art.144 kpa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, po rozpatrzeniu zażalenia Andrzeja I. na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Lublinie z dnia 12 lutego 2004 r. Nr 1-9/V/46/04 w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów zgłoszonych w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego, utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazano, że 4 listopada 2003 r. wydana została decyzja w sprawie zabezpieczenia na majątku Andrzeja I. wykonania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. w wysokości 56.561,50 zł. Na podstawie tej decyzji wierzyciel wydał zarządzenie zabezpieczające z dnia 4 listopada 2003 r. ZAB/12/2003. Jako składniki majątkowe, które mogą być przedmiotem zabezpieczenia wierzyciel wskazał wierzytelności z rachunku bankowego, nieruchomość położoną w Lublinie przy ul O.oraz udziały we współwłasności nieruchomości położonych przy ul. R. Zarządzenie zabezpieczenia zostało doręczone pełnomocnikowi 6 listopada 2003 r.W oparciu o zarządzenie zabezpieczenia organ egzekucyjny wystąpił wnioskami z dnia 5 listopada 2003 r. do Sądu Rejonowego w Lublinie o wpis hipotek przymusowych odpowiednio w kwotach 26.000 zł i 30.561,50 zł na udziałach po 1/2części w nieruchomości położonych w Lublinie przy ul. R. Hipoteki zostały wpisane w dniu 28 listopada 2003 r.Pismem z dnia 10 listopada 2003 r. skarżący zgłosił zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego, powołując w podstawie art. 33 pkt 1 i 8 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ze wskazaniem nieistnienia obowiązku" i zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego.W zakresie zgłoszonego zarzutu nieistnienia obowiązku" wierzyciel wypowiedział się w postanowieniu z dnia 27 listopada 2003 r. uznając go za nieuzasadniony. Postanowienie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 19 stycznia 2004 r.
Następnie, postanowieniem z dnia 12 listopada 2004 r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego odmówił uwzględnienia zarzutów zgłoszonych w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego.Na powyższe postanowienie skarżący złożył zażalenie, wnosząc o jego uchylenie. Odnosząc się do zarzutu zastosowanie zbyt uciążliwego środka zabezpieczającego, organ odwoławczy wskazał, iż zgłaszając ten zarzut, podatnik nie wyjaśnił, na czym konkretnie polega uciążliwość zastosowanego środka ani też nie wskazał innego środka zabezpieczenia, którego zastosowanie byłoby w jego ocenie mniej uciążliwe. Kwestionuje jedynie sam fakt dokonania zabezpieczenia, wykonania zobowiązania podatkowego przez wpis hipotek przymusowych na udziałach we współwłasności nieruchomości.Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości nie stanowi przeszkody we władaniu obciążoną nieruchomością. Ponadto postępowanie zabezpieczające ze swej istoty nie ma na celu wykonania obowiązku, lecz tylko zapewnienie wykonania przez obowiązanego ciążących na nim obowiązków w przyszłości (art. 160 § 1), toteż w przypadku zastosowanie tego środka trudno mówić o uciążliwości postępowania zabezpieczającego.Przepis art. 33 ustawy egzekucyjnej zawierający katalog okoliczności mogących być podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej, zgodnie z art. 106 ustawy, w postępowaniu zabezpieczającym znajduje jedynie odpowiednie, a nieanalogiczne zastosowanie, toteż nie może być uznany za zasadny zarzut zastosowanie zbyt uciążliwego środka zabezpieczającego.Ustosunkowując się do poniesionej w zażaleniu kwestii przedawnienia się zabezpieczonego zobowiązania organ stwierdził, iż nie jest ona przedmiotem rozpatrywanej sprawy i nie podlega merytorycznej ocenie w tym postępowaniu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
