Wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2119/04
Naczelny Sąd Administracyjny podzielił pogląd wyrażony w zaskarżonym wyroku przyjmujący, że członkowie zarządu spółki z o.o. nie wywiązali się z obowiązku złożenia we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości tej spółki. Wniosek taki został złożony z uchybieniem terminu z art. 5 § 2 Prawa upadłościowego, zgodnie z którym reprezentant spółki ma obowiązek zgłosić wniosek o ogłoszenie upadłości w ciągu dwóch tygodni od dnia ujawnienia, że majątek spółki nie wystarcza na zaspokojenie długów.
Wyrokiem z dnia 26 maja 2004 r., sygn. akt I SA/Gd 1186/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Krzysztofa Sz. i Henryka B. na dwie decyzje Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 kwietnia2002 r., nr SE-4408-5/02 i SE-4408-4/02, wydane w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności Krzysztofa Sz. i Henryka B. za zaległości podatkowe "B-F" spółki z o.o. w N.Z. w podatku od towarów i usług od lutego do kwietnia 1998 r. i od czerwca do grudnia 1998 r. oraz za styczeń 1999 r. Uzasadniając rozstrzygnięcie, Wojewódzki Sąd Administracyjny podał, że decyzją z dnia 11 lutego 2002 r. Urząd Skarbowy w Aleksandrowie Kujawskim orzekł o solidarnej odpowiedzialności Krzysztofa Sz. i Henryka B. za zaległości "B - F" spółki z o.o. w N.Z. z tytułu podatku od towarów i usług od lutego 1998 r. do stycznia 1999 r. i za sierpień 1999 r. oraz odsetek za zwłokę, dodatkowego zobowiązania podatkowego i kosztów postępowania egzekucyjnego. Izba Skarbowa w Bydgoszczy decyzjami z 30 kwietnia 2004 r. uchyliła decyzję organu pierwszej instancji w części dotyczącej orzeczenia o odpowiedzialności skarżących za zaległość z tytułu podatku od towarów i usług wynikającą z deklaracji VAT-7 za sierpień 1999, zaś w pozostałym zakresie utrzymano decyzję w mocy, gdyż w zakresie tym orzeczono o odpowiedzialności członków zarządu spółki za zobowiązanie wynikające z decyzji (art. 108 § 2 lit. b Ordynacji podatkowej). Wskazano, że postanowieniem Sądu Rejonowego we Włocławku z dnia 19 października 1999 r., sygn. akt V U 24/99, wynikało, że spółka - poza komputerem o wartości 2.000 zł - nie posiadała żadnego majątku, a jej ogólne zadłużenie wynosiło około 120.000 zł. W związku z czym stwierdzono, że za "właściwy" czas zgłoszenia wniosku o upadłość nie można uznać taki, w którym dłużnik jest bankrutem. Wówczas postępowanie upadłościowe nie ma już sensu, a wierzyciele nie uzyskują jakiejkolwiek ochrony swych interesów. W tej sytuacji bez znaczenia pozostaje, czy termin do wniesienia o ogłosze-nie upadłości należy liczyć od daty podpisania protokołu, czy od daty doręczenia decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty