Wyrok NSA z dnia 24 marca 2005 r., sygn. OSK 303/04
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr), Sędziowie NSA Andrzej Gliniecki, Jan Paweł Tarno, Protokolant Maria Połowniak, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 2003 r. sygn. akt SA/Rz 423/03 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zajęcia pasa drogowego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 5 grudnia 2003 r., sygn. akt SA/Rz 423/03 Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie oddalił skargę M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zajęcia pasa drogowego.
W uzasadnieniu powyższego wyroku przedstawiono następujący stan sprawy oraz ocenę prawną:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wskazaną wyżej decyzją, wydaną na podstawie art. 39 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 ze zm. ; zwanej dalej ustawą o drogach publicznych) utrzymało w mocy decyzję Podkarpackiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Rzeszowie z dnia [...], nr [...], którą odmówiono M. D., właścicielowi działki nr 2141, udzielenia zezwolenia na umieszczenie kanalizacji sanitarnej - kolektora i jednej studzienki rewizyjnej w koronie drogi wojewódzkiej nr [...] [...], ulicy [...], celem wykonania przyłącza kanalizacji sanitarnej do projektowanego budynku mieszkalnego. M. D. zwracając się do Podkarpackiego Zarządu Dróg Wojewódzkich w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na umieszczenie kanalizacji sanitarnej, dołączył do tego wniosku niezbędne dokumenty. Kierownik Rejonu Dróg Wojewódzkich w [...] pismem z dnia 16 marca 2000 r., uzupełnionym załącznikiem w postaci szkicu sytuacyjnego poinformował Podkarpacki Zarząd Dróg Wojewódzkich o możliwości realizacji powyższego zamierzenia. Zarząd Dróg wyraził zgodę na realizację przedsięwzięcia, lecz na innych warunkach, na co jednak wnioskodawca się nie zgodził. W dniu 14 września 2000 r. organ pierwszej instancji przeprowadził z udziałem strony oględziny terenu oraz dopuścił dowód z opinii biegłego, w której stwierdzono, że realizacja przedsięwzięcia na warunkach zaproponowanych przez wnioskodawcę niesie za sobą duże ryzyko uciążliwości dla drogi, tak w okresie wykonywania prac, jak i w okresie późniejszym. W związku z tym organ pierwszej instancji odmówił udzielenia zezwolenia na warunkach wskazywanych przez inwestora, natomiast w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia podał, że realizacja przedsięwzięcia może doprowadzić do naruszenia stateczności drogi i popękania nawierzchni jezdni. Jedynym optymalnym rozwiązaniem, zdaniem organu, jest umieszczeniem studzienki na działce inwestora metodą podwiertu, ponieważ minimalizuje szkody wynikające z umieszczenia urządzenia obcego w pasie drogowym. Organ drugiej instancji uznał to rozstrzygnięcie za prawidłowe.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
