14.10.2005

Wyrok NSA z dnia 14 padziernika 2005 r., sygn. I OSK 131/05

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska, Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski (spr.), Henryk Dolecki, Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jana M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2004 r. sygn. akt II SA 3458/03 w sprawie ze skargi Jana M. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 24 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie odwołania z zajmowanego stanowiska 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Jana M. na rzecz Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej kwotę 180 zł /sto osiemdziesiąt/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 października 2004 r., II SA 3458/03 oddalił skargę Jana M. na decyzję Komendanta Głównego Państwowej Staży Pożarnej z dnia 24 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie odwołania z zajmowanego stanowiska. Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej w R. decyzją z dnia 2 czerwca 2003 r. odwołał z dniem 3 czerwca 2003 r. Jana M. ze stanowiska Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w S. Decyzji tej nadał rygor natychmiastowej wykonalności. Podstawą prawną decyzji był art. 13 ust. 2 ustawy z 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej /Dz.U. 2002 nr 147 poz. 1230 ze zm./. W uzasadnieniu stwierdzono, że Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 maja 2003 r., II SA 3081/02 uchylił decyzję Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 26 lipca 2002 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w R. z 19 czerwca 2002 r. o odwołaniu strażaka ze stanowiska Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w S. Organ I instancji podjął ponownie decyzję o odwołaniu Jana M. z zajmowanego stanowiska, gdyż wykorzystywał on swoje stanowisko do celów pozasłużbowych, przekraczał swoje kompetencje, nierówno traktował podległych strażaków, zwłaszcza oficerów, zaniedbywał swoje obowiązki w zakresie nadzoru nad prawidłowym funkcjonowaniem Komendy Powiatowej, co potwierdziła kontrola kompleksowa. Starosta S. pozytywnie zaopiniował odwołanie strażaka z zajmowanego stanowiska. Decyzję tą utrzymał w mocy organ odwoławczy, który stwierdził, że w odróżnieniu od pierwszej próby odwołania ze stanowiska obecnie organy dysponują materiałem dowodowym dotyczącym wszystkich stawianych strażakowi zarzutów. Strażak był zapoznany z materiałami postępowania dowodowego i z wynikami kompleksowej kontroli Komendy. Stwierdzono także, iż oprócz udowodnionych naruszeń prawa powodem odwołania strażaka była także utrata do niego zaufania uniemożliwiająca dalsze kierowanie Komendą. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jan M. zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie art. 13 ust. 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej oraz naruszenie szeregu przepisów Kpa dotyczących postępowania wyjaśniającego. W piśmie do Sądu uzupełniającym skargę skarżący przedstawił dokumenty, z których wynika, że jest członkiem zarządu zakładowej organizacji związkowej NSZZ "Ś." i zarzucił, że zaskarżona decyzja narusza art. 32 ust. 2 ustawy z 23 maja 1991 r. /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 854 ze zm./ w zw. z art. 58 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu swojego wyroku uznał, że organ działający na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej nie jest ograniczony żadnymi kryteriami czasowymi i może w związku z tym odwołać strażaka ze stanowiska w każdym czasie po zasięgnięciu opinii Starosty. Po uchyleniu zaskarżonych decyzji wyrokiem NSA z 13 maja 2003 r. z powodu braku potwierdzenia w materiale dowodowym zarzutów stawianych odwołanemu, organ ponownie rozpatrujący sprawę wypełnił wszelkie zalecenia Sądu. Zarzut naruszenia art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych uznano za niezasadny, mimo, że skarżący jest członkiem zakładowej organizacji związkowej, chociaż zarzutu tego nie podnoszono w toku postępowania administracyjnego. Na podstawie art. 2 ust. 6 ustawy o związkach zawodowych do praw związkowych funkcjonariuszy Policji Straży Granicznej i Służby Więziennej oraz strażaków Państwowej Straży Pożarnej, a także pracowników Najwyższej Izby Kontroli stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z odrębnych ustaw. Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2 tej samej ustawy pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może:

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne