Wyrok NSA z dnia 8 wrzenia 2005 r., sygn. FSK 933/04
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (spr.), Sędziowie NSA Grzegorz Borkowski, Jan Grzęda, Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 8 września 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Małgorzaty P. i Jerzego P. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 13 listopada 2003 r. sygn. akt I SA/Kr 1086/04 w sprawie ze skargi Małgorzaty P. i Jerzego P. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w N. z dnia 11 maja 2001 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 13 listopada 2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie oddalił skargę Małgorzaty P. i Jerzego P. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w N. z dnia 11 maja 2001 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r. Jak wskazano w uzasadnieniu, w wyniku kontroli skarbowej ustalono, iż nie zostały wykazane wszystkie przychody ze sprzedaży bezrachunkowej usług medycznych uzyskiwane przez Skarżącą z działalności medycznej w zakresie usług medycznych prowadzonej w formie spółki cywilnej "M.". Ustalenia tego dokonano na podstawie materiałów dowodowych z równolegle prowadzonego postępowania kontrolnego w aptece "A." /której współwłaścicielem była Skarżąca/ w zakresie prawidłowości rozliczania się jej z budżetem państwa oraz Kasą Chorych za te same lata. Organy podatkowe zwróciły uwagę, że sporządzone przez kontrolujących zestawienia dzienne i miesięczne recept wystawianych przez lekarzy tej spółki mieszczącej się w lokalu obok apteki dają podstawę do przyjęcia, że spółka "M." nie wykazała w sposób rzetelny pełnego przychodu ze sprzedaży usług medycznych. Dowodem wskazującym na nieewidencjonowanie usług medycznych bezrachunkowych jest, zdaniem Izby Skarbowej, ilość recept wystawionych przez spółkę "M.", np. w grudniu 1997 r. zaewidencjonowano przychód w kwocie 100 zł, w tym samym czasie w aptece obok zrealizowano recepty wystawione dla 324 osób, w tym tylko 6 recept wypisano dla osób którym wystawiono rachunki. Wskazana nierzetelność w prowadzeniu ksiąg podatkowych w świetle par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 148 poz. 720/ w zw. z art. 193 par. 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ dawała podstawę do jej nie przyjęcia jako dowodu w sprawie. Organy podatkowe nie przyjęły wyjaśnień podatników dotyczących bezpłatnego wypisywania recept, przepisywania błędnie wystawionych, bądź to świadczenie bezpłatnych usług medycznych dla szerokiego kręgu rodziny czy znajomych na taką skalę jak to wynika z materiału dowodowego. Ponadto Izba Skarbowa podniosła, iż spółka nie zaewidencjonowała przychodu z tytułu świadczenia polegającego na nieodpłatnym najmie lokalu w N. przy ul. D. 45, który na mocy umowy między nią a współwłaścicielami lokalu został wynajęty nieodpłatnie przez spółkę dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Ustalając cenę najmu lokalu zgodnie z art. 12 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kierowano się faktem, iż w tym okresie spółka podnajmowała lokal na ul. Ż. w N. i przyjęto jako cenę rynkową kwotę jednego metra kw. za wynajem tego lokalu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
