Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2005 r., sygn. II FSK 56/05
Dokonując wykładni art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w związku z art. 903 Kc Sąd prawidłowo wywiódł, iż za "świadczenie okresowe" o charakterze trwałym nie mogło zostać uznane świadczenie, którego pełna wysokość oraz terminy płatności poszczególnych rat określono w umowie.
Skoro okresowość świadczeń w umowie renty jest jednym z istotnych elementów tej umowy, to brak tego elementu umowy nazwanej powoduje, że danego stosunku prawnego nie można zakwalifikować do takiego rodzaju umowy.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Krystyny M. i Janusza M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 1 lipca 2004 r., I SA/Łd 1583/03 w sprawie ze skargi Krystyny M. i Janusza M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 26 września 2003 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 1 lipca 2004 r., I SA/Łd 1583/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Krystyny M. i Janusza M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej Ł. z dnia 26 października 2003 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.
W uzasadnieniu wyroku wyjaśniono, że decyzją dnia 17 kwietnia 2003 r. Urząd Skarbowy Ł. określił Krystynie i Januszowi małżonkom M. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r., w kwocie 32.540,50 zł. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, iż od osiągniętego w roku 2000 dochodu, podatnicy dokonali odliczenia z tytułu renty ustanowionej na rzecz - Izabeli O. Na podstawie zawartej w dniu 1 marca 2000 r. w zwykłej formie pisemnej umowy renty Janusz M. zobowiązał się w oznaczonym okresie - od dnia 1 marca 2000 r. do dnia 30 grudnia 2000 r. do wypłaty w równych ratach miesięcznych jednego świadczenia w oznaczonej z góry wysokości - 20.000 zł. W uzasadnieniu decyzji podkreślono, że ze złożonego do protokołu oświadczenia wynika, iż renta przeznaczona była na pokrycie kosztów nauki w szkole wyższej rentobiorcy - Izabeli O., która nie uzyskuje żadnych dochodów, zamieszkuje wspólnie z rodzicami - ojcem emerytem i matką - pracownikiem Uniwersytetu, a których łączny dochód w roku 2000 wyniósł 41.775,71 zł. Mając na uwadze dokonane ustalenia faktyczne podkreślono, że zawarta przez strony umowa nie jest umową renty w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego i nie spełnia wymogów do zastosowania odliczeń przewidzianych w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Zgodnie bowiem z treścią art. 903 Kc przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku. Oznacza to, że główną cechą świadczeń rentowych jest ich okresowość. Cecha okresowości oznacza z jednej strony, że świadczenia rentowe muszą być wypłacane w określonych, regularnych odstępach czasu, z drugiej zaś strony nie mogą zaliczać się na poczet jednego z góry określonego świadczenia.
W odwołaniu domagając się uchylenia tej decyzji podniesiono zarzut naruszenia przepisu art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
