Wyrok NSA z dnia 6 września 2005 r., sygn. FSK 2099/04
W uzasadnieniu wyroku powinno znaleźć się nie tylko wskazanie treści przepisów obowiązujących w danej sprawie, lecz także ich interpretacja w odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 6 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Jolanty i Zbigniewa B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 kwietnia 2004 r. I SA/Wr 2996/01 w sprawie ze skargi Jolanty i Zbigniewa B. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia 13 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie określenia należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r., zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę - uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA we Wrocławiu; (...).
UZASADNIENIE
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2004 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w sprawie I SA/Wr 2996/01, oddalił skargę Jolanty i Zbigniewa B. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia 13 sierpnia 2001 r. (...), w przedmiocie określenia należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 rok, zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę. Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa we W. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.-S.-M. z dnia 12 czerwca 2001 roku, w której określono skarżącym wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 1995, zaległość podatkową w tym podatku oraz odsetki za zwłokę. W rozpoznawanej sprawie organy podatkowe przyjęły, iż skarżący wykorzystując swoje związki gospodarcze z innym podmiotem nie wykazali dochodu w wysokości jakiej należało by się spodziewać, gdyby związki te nie istniały. Dla jednego ze swych kontrahentów, to jest J. G., podatnicy wykonywali świadczenie na warunkach znacznie korzystniejszych i odbiegających od ogólnie stosowanych norm wobec innych kontrahentów w czasie i miejscu wykonywania świadczenia poprzez zastosowanie znacznie niższej marży nie niezapewniającej pokrycia ponoszonych kosztów rodzajowych związanych ze sprzedażą na rzecz tego kontrahenta, co skutkowało przerzuceniem dochodu na tego podatnika. Organy podatkowe w rozpoznawanej sprawie zastosowały art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 1995 roku /dalej ustawa podatkowa/, a kwotę, o którą podatnik zaniżył dochód wskazany w zeznaniu podatkowym ustaliły w drodze oszacowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty