Wyrok NSA z dnia 28 maja 2003 r., sygn. I SA/Łd 2418/01
Szacowanie jest dopuszczalne dopiero po uznaniu księgi podatkowej za nierzetelną, a w konsekwencji po nieuznaniu jej za dowód tego, co wynika z zawartych w niej zapisów /art. 23 par. 1 w związku z art. 193 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, a więc może być jedynie następstwem uznania księgi za nierzetelną, a nie przyczyną stwierdzenia tej nierzetelności.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Renaty K. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 6 grudnia 2001 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r. i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję a także - na podstawie art. 55 ust. 1 powyższej ustawy zasądził od Izby Skarbowej w (...) na rzecz skarżącej dwa tysiące pięćset dziewięćdziesiąt złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia 20 kwietnia 2001 r. Urząd Skarbowy Ł-P określił Renacie K. podatek dochodowy za 1995 r. w wysokości 30.423,60 zł i zaległość w tym podatku w wysokości 29.481 zł. Urząd Skarbowy nie uznał za koszty uzyskania przychodów wydatków w ogólnej kwocie 1.966,88 zł, które nie miały związku z uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej. Ponadto Urząd uznał, że podatniczka zaniżyła wysokość zadeklarowanego przychodu. Odnośnie do tej kwestii w uzasadnieniu podano, że Urząd Skarbowy w P. nadesłał decyzję z dnia 9 stycznia 2001 r., określającą Renacie K. zobowiązanie w podatku od towarów i usług. Wynika z niej, że "przy określeniu przychodu wykorzystano dotychczas zebrany materiał, w którym wykazano, iż marża do zakupu wynikająca z zapisów dokonywanych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wynosi 1,1 procent do 1,8 procent, podczas gdy marża średnio ważona wynikająca z dowodów zakupu i sprzedaży z dni 1-2.06.1995 r. i 2-3.10.1995 r. wynosi 3,2 procent". Wobec tego podatkową księgę przychodów i rozchodów uznano w trybie art. 193 par. 4 Ordynacji podatkowej za nierzetelną i niestanowiącą dowodu w postępowaniu podatkowym, co dało podstawę do określenia przychodu w drodze szacunku wyliczonego na podstawie materiałów źródłowych oraz marży średniej ważonej wynikającej z dowodów zakupu i sprzedaży. Łączny przychód ustalono 4.165.181 zł według wyliczenia: koszt własny towarów 4.036.028,21 zł /remanent początkowy 11.013,50 zł + zakup 4.025.014,71 zł - remanent końcowy 0 zł/; 4.036.028,21 zł + 3,2 procent /marża średnio ważona/ = 4.165.181 zł. Na tej podstawie wyliczono zobowiązanie podatkowe za 1995 r. i zaległość podatkową oraz odsetki za zwłokę na dzień wydania decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
