Wyrok NSA z dnia 21 maja 2002 r., sygn. IV SA 1926/00
1. Decyzja wydana w oparciu o przepis art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego z 1994 r., może zawierać jedynie nakazy wykonania określonych robót budowlanych niezbędnych do doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z przepisami prawa. Przepis ten nie może stanowić podstawy ani do zobowiązywania inwestora do doręczania organowi orzekającemu wypisu i wyrysu z planu zagospodarowania przestrzennego, ani opinii urbanistycznej o zgodności realizowanej inwestycji z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego /oceny w tej kwestii dokonuje samodzielnie organ orzekający w sprawie i nie może domagać się od strony aby dostarczała opinie co do prawa i jego stosowania/.
Nie ma także oparcia w ww. przepisie ani w żadnym innym przepisie prawa budowlanego domaganie się od inwestora dostarczenia "inwentaryzacji robót w toku," w sytuacji, gdy nie zostało wykazane, ani nawet uprawdopodobnione, że roboty wykonywane są z istotnym odstępstwem od projektu budowlanego, zatwierdzonego przy wydawaniu pozwolenia na budowę, co do którego na żadnym z etapów postępowania nie podnoszono nawet, że posiada błędy czy odstępstwa od obowiązujących przepisów i norm, bądź braki w zakresie uzgodnień, opinii, sprawdzeń czy pozwoleń.
2. Zobowiązanie inwestora do przedłożenia "oświadczenia osób posiadających stosownie uprawnienie budowlane o wykonaniu robót zgodnie ze sztuką budowlaną, warunkami technicznymi i Polskimi Normami - z wykazaniem odstępstw od zatwierdzonego projektu" jest w istocie zobowiązaniem do opracowania szczegółowej ekspertyzy technicznej wykonanych robót, bowiem bez takiej ekspertyzy nikt posiadający uprawnienia, bez narażania się na ich utratę, oświadczenia takiego nie złoży.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
