Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2000 r., sygn. V SA 2182/99
Artykuł 75 Kpa statuując otwarty system środków dowodowych należy do kluczowych przepisów, decydujących o poszanowaniu zasad równości i sprawiedliwości proceduralnej. Brak tych ostatnich decyduje o arbitralności postępowania. Ograniczenie tego przepisu w drodze pozanormatywnej, poprzez aprobatę dla rutynowej praktyki organów administracji ułatwiających sobie pracę - musi być oceniony jako zjawisko wysoce naganne i rażące naruszenie prawa.
Wprowadzenie sztywnej teorii dowodowej w pewnej sferze, w drodze praktyki organów administracji narusza zasady Kodeksu postępowania administracyjnego, poprzez arbitralne ograniczenie zakresu art. 75 Kpa, co wypełnia dyspozycję art. 156 par. 1 pkt 2 in fine Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Waldemara Sz. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 16 września 1999 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł z 25 marca 1999 r. (...) i decyzji Dyrektora Urzędu Celnego (...) z dnia 12 września 1997 r. (...).
UZASADNIENIE
Skarżący, Waldemar Sz., wniósł skargę na decyzję Prezesa Głównego Urzędu ceł z 16 września 1999 r. (...), utrzymująca w mocy decyzję własną z 25 marca 1999 r., (...), odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w P. (...) z 12 września 1997 r., domagając się stwierdzenia nieważności tych decyzji oraz - alternatywnie - ich uchylenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
