Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2000 r., sygn. I SA/Ka 1172/98
W sytuacji, gdy stwierdzone zostaną rozbieżności między marżą ujawnioną w księgach podatkowych podatnika a marżą faktycznie przez niego stosowaną, istnieje podstawa do obalenia mocy dowodowej ksiąg podatkowych.
Organy podatkowe stają się natomiast uprawnione, a zarazem zobowiązane, do ustalenia podstaw opodatkowania w trybie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. S. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 19 maja 1998 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. - oddala skargę.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z dnia 19 maja 1998 r. (...) Izba Skarbowa w K. po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez pełnomocnika A. S. utrzymała w mocy, na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w zw. z art. 335 Ordynacji podatkowej decyzję Urzędu Skarbowego w T. G. z dnia 24 października 1996 r. (...) w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1994 r.
W uzasadnieniu wyjaśniono, że decyzją pierwszoinstancyjną ustalono podatniczce wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1994 r. w kwocie 231.546.000 zł /23.154 zł po denominacji/ od dochodu w kwocie 609.364.549 zł /69.936,45 zł po denominacji/ po odliczeniu 1/3 straty poniesionej z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w 1993 r. oraz zapłaconej składki ZUS.
Nadmieniono przy tym, że dochód podatniczki ustalony został w drodze szacunkowej z powodu stwierdzonych sprzeczności elementów kalkulacyjnych, które przez nią wyjaśnione nie zostały w trakcie postępowania podatkowego. Od decyzji tej odwołanie wniosła pełnomocnik strony, w którym podniesione zostały zarzuty naruszenia przepisów postępowania oraz art. 11 par. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. na poparcie tych zarzutów podniesiono, iż decyzja pierwszoinstancyjna nie zawiera stosownego uzasadnienia oraz czyni zarzuty co do błędnych, zdaniem skarżącej, ustaleń dotyczących stosowanych marż. Ponadto w uzasadnieniu wniesiono o zaliczenie w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu używania w prowadzonej działalności gospodarczej nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu, pomimo braku ewidencji przebiegu pojazdu osobowego a nadto samochodu dostawczego, w odniesieniu do którego nie posiada dowodów zakupu paliwa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
