Wyrok NSA z dnia 9 lutego 1998 r., sygn. IV SA 692/96
Obowiązujące przepisy dla uzyskania uprawnień do pełnienia samodzielnych funkcji w budownictwie wymagają zarówno odpowiedniego wykształcenia zawodowego jak i praktyki zawodowej i obydwie te przesłanki muszą być spełnione łącznie, ażeby stosownie do par. 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr 8 poz. 38/ osoby ubiegające się o nadanie uprawnień mogły przystąpić do egzaminu, którego zdanie jest trzecim koniecznym warunkiem dla uzyskania uprawnienia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Krzysztofa S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 16 lutego 1996 r. (...) w przedmiocie nadania uprawnień budowlanych - skargę oddala.
UZASADNIENIE
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 16 lutego 1996 r. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa, art. 12 ust. 2, art. 14 ust. 1 pkt 4 i ust. 3 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ oraz par. 3 i par. 8 ust. 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr 8 poz. 38/ po rozpatrzeniu odwołania Krzysztofa S. z dnia 12 grudnia 1995 r. od decyzji Wojewody Skierniewickiego z dnia 29 listopada 1995 r. odmawiającej nadania uprawnień budowlanych do kierowania robotami budowlanymi w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń: wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, wentylacyjnych i gazowych - bez przeprowadzenia egzaminu - zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że powodem wydania decyzji negatywnej było nieodpowiednie wykształcenie wnioskodawcy. Stosownie do art. 12 ust. 2 i art. 14 ust. 3 Prawa budowlanego warunkiem uzyskania uprawnień budowlanych, stanowiących podstawę do kierowania robotami budowlanymi, jest posiadanie odpowiedniego lub pokrewnego wykształcenia wyższego, lub odpowiedniego wykształcenia średniego, odbycia wymaganej praktyki zawodowej i zdanie egzaminu. Organ I instancji trafnie ocenił, że wykształcenie posiadane przez skarżącego, tj. - ukończone studia wyższe w zakresie mechaniki w specjalności technologia i budowa maszyn - nie może być uznane jako odpowiednie bądź pokrewne do wnioskowanej specjalności uprawnień budowlanych. Wykształcenie to ukierunkowane jest na zagadnienia związane z konstrukcją i budową maszyn, nie zapewnia natomiast przygotowania teoretycznego umożliwiającego pełnienie samodzielnych funkcji technicznych w specjalności instalacyjnej "sanitarnej" w podanych wyżej pełnym bądź ograniczonym zakresie. W świetle przepisu par. 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie ocena wykształcenia powinna być dokonana na podstawie dyplomu ukończenia studiów wyższych, a nie zaświadczeń kwalifikacyjnych lub dyplomu studiów podyplomowych, tym bardziej, że ukończone przez skarżącego studia podyplomowe w zakresie Budowy Elektrowni Jądrowych nie są kierunkowe dla specjalności instalacyjnej sanitarnej. Spełnienie wymogów dotyczących wykształcenia jest warunkiem koniecznym do uzyskania uprawnień budowlanych i nawet najdłuższa i najbardziej zróżnicowana praktyka zawodowa nie może zastąpić, bądź uzupełnić stosownego wykształcenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
