Wyrok NSA z dnia 28 listopada 1997 r., sygn. III SA 1134/96
Rozstrzygający dla oceny, czy zachodzą przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa, jest stan prawa w dniu wydania tej decyzji; na taką ocenę nie może mieć wpływu ani późniejsza zmiana prawa, ani tym bardziej zmiana interpretacji tego prawa.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę "A." S.A. na decyzję Ministra Finansów z dnia 22 lipca 1996 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 28 czerwca 1993 r. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością "A." w W. wystąpiła o zwrot podatku dochodowego od osób prawnych za 1989 r. z tytułu dodatnich różnic kursowych.
Drugi Urząd Skarbowy w W. decyzją z dnia 17 września 1993 r. nr US.6/AP/861/PP/733/148/93 nie uwzględnił tego wniosku. W uzasadnieniu organ podatkowy instancji stwierdził, że "A." dokonując korekty obliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za 1989 r. o dochody z tytułu różnic kursowych, nie uwzględnił strat nadzwyczajnych z tytułu ujemnych różnic kursowych. Saldo strat zysków nadzwyczajnych z tytułu różnic kursowych jest ujemne. W związku z tym brak jest dochodu do opodatkowania z tego tytułu, a zatem podstawy do zwrotu podatku.
Decyzja z dnia 17 września 1993 r. stała się ostateczna, gdyż spółka nie odwołała się od niej.
Pismem z dnia 12 lutego 1996 r. "A." S.A. wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności omawianej decyzji, powołując się na art. 156 par. 1 pkt 2 art. 157 par. 2 Kpa. Spółka zarzuciła decyzji organu podatkowego instancji z dnia 17 września 1993 r. rażące naruszenie prawa, a w szczególności art. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych, art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./ oraz art. 7, art. 77 i art. 80 Kpa. W uzasadnieniu wniosku "A." S.A. powołał się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 września 1995 r. III ARN 32/95, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych za 1990 r. Przedmiotem rozstrzygnięcia były między innymi różnice kursowe. Wyrok ten był wydany na podstawie stanu prawnego z 1990 r., identycznego jak w 1989 r. Zdaniem "A.", w 1993 r. dokonano prawidłowej korekty zeznania podatkowego za 1989 r. Cytowana decyzja Drugiego Urzędu Skarbowego w W., nie uwzględniająca tej korekty, została wydana wbrew przepisom ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Pozwala to na postawienie zarzutu rażącego naruszenia art. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Spółka twierdziła, że podatek zapłacony przez nią za 1989 r. był w całości nienależny, a organy podatkowe wbrew przepisom obowiązującego prawa uznały, że zobowiązanie podatkowe naliczono uiszczono w prawidłowej wysokości. "A." S.A. postawił również zarzut rażącego naruszenia przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, a w szczególności art. 7, art. 77 i art. 80 Kpa, jako że - jego zdaniem - nie przeprowadzono postępowania wyjaśniającego dotyczącego źródeł powstania ujemnych różnic kursowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
