Wyrok NSA z dnia 20 października 1997 r., sygn. I SA/Ka 905/96
1. Przesłanki zawarte w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ muszą zaistnieć kumulatywnie.
2. Konieczne jest porównanie zysku /dochodu/ poszczególnych stron transakcji, aby można było mówić o przerzuceniu dochodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
uchyla zaskarżone decyzje.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z 18.4.1996 r. Izba Skarbowa w K., na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa po rozpatrzeniu odwołania Spółki "I." SA w Z. od decyzji Urzędu Skarbowego w Z. określającej podatek dochodowy od osób prawnych za 1992 r. w kwocie 14.971,60 zł, utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i prawny przedmiotowej sprawy:
Urząd Skarbowy dokonał przypisu podatku dochodowego, który odpowiada wielkości podatku dodatkowo naliczonego w efekcie ustaleń kontroli przeprowadzonej za okres 1992-1993 przez Urząd Kontroli Skarbowej, której wynik w pełni aprobuje. Przypis podatku jest następstwem zmiany podstawy opodatkowania z kwoty 65.530.000 st. zł na kwotę 374.290.000 st. zł wskutek:
1/ ujęcia w rachunku podatkowym wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów na sumę 16.094.200 st. zł,
2/ ustalenia utraconego przez Spółkę dochodu w kwocie 292 667 800 st. zł na transakcjach obejmujących handel aglorudą sprowadzoną z Ukrainy na potrzeby Centrali "Z.", a sprzedaną za pośrednictwem podmiotu korzystającego z trzyletniego zwolnienia od opłacania podatku dochodowego od osób prawnych.
Ustalenia organu I instancji zakwestionowane zostały we wniesionym przez stronę odwołaniu jedynie w części dot. przerzucenia dochodu na podmiot zwolniony od podatku dochodowego, po czym przedstawiono zarzuty, jakie zgłosiła. Sprowadzają się one do twierdzenia, iż nie udowodniono świadomego, zamierzonego działania, którego celem było przerzucenie dochodu na spółkę korzystającą ze zwolnienia podatkowego, sugerując zarazem, iż za powód ustalenia utraconego dochodu przyjęto jedynie okoliczność pełnienia funkcji zarządzających w obu spółkach przez tę samą osobę. Nadto strona zarzuciła naruszenie przepisów art. 7, art. 77 i art. 107 par. 2 Kpa oraz bezzasadne wydanie decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego należnego od dochodu ustalonego w drodze oszacowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
