Wyrok NSA z dnia 7 marca 1996 r., sygn. SA/Ł 2142/95
W 1993 roku ograniczeniu w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, przewidzianemu w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, podlegały tylko te wydatki z tytułu używania samochodu, które nie stanowiły jego kosztów utrzymania i eksploatacji /te ostatnie nie były limitowane/.
UZASADNIENIE
Decyzją Izby Skarbowej w K. z 21.07.1995 r. została utrzymana w mocy decyzja Urzędu Skarbowego w K., określająca M.J. i E.J. podatek dochodowy za 1993 r. w kwocie 155.384.000 starych zł.
Organy podatkowe - opierając się na wynikach kontroli skarbowej - ustaliły, że M.J. na podstawie umowy najmu z 17.06.1993 r. korzystał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej z samochodu osobowego i w księdze podatkowej zaewidencjonował koszty z tego tytułu w wysokości 155.178.000 zł. Natomiast kwota wykazana w ewidencji przebiegu pojazdu, wynikająca z pomnożenia liczy km faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu określonej w odrębnych przepisach, wyniosła 46.713.000 zł. Dlatego w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ uznano, że koszty uzyskania przychodu zostały zawyżone o 108.465.700 zł, co spowodowało zaniżenie dochodu i podatku dochodowego. Z tego względu wydano decyzję określającą podatek dochodowy w innej wysokości niż wynikająca z zeznania podatkowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
