Wyrok NSA z dnia 17 marca 1995 r., sygn. III SA 1044/94
Prawidłowa wykładnia art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ prowadzi do wniosku, iż kosztami uzyskania przychodu i to niezależnie od tego czy są to koszty bezpośrednie /art. 15 ust. 1 ustawy/, czy też pośrednie /art. 15 ust. 2 ustawy/ w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1992 r. są jedynie te koszty, które zostały poniesione dla uzyskania przychodu z danego konkretnego źródła.
oddala skargę w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
UZASADNIENIE
Inspektor Kontroli Skarbowej w "wyniku kontroli" ustalił m.in., że Fabryka Urządzeń Górniczych, w wyniku zaliczenia w 1992 r. do kosztów uzyskania przychodu strat nadzwyczajnych z tytułu zaniechania inwestycji w kwocie 2.112.165.300 zł naruszyła art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ i w konsekwencji zaniżyła podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na kwotę 2.155.174.800 zł, a należny podatek o kwotę 862.068.000 zł. Fabryka zażądała skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych zarzucając, iż poniesione przez nią koszty rozpoczętych i zaniechanych, na skutek sytuacji finansowej, inwestycji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, gdyż tego rodzaju koszty nie zostały wymienione w art. 16 ustawy, jako nie będące kosztami uzyskania przychodów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
