Wyrok NSA z dnia 29 czerwca 1993 r., sygn. IV SA 1750/92
1. Ogrodzenie nieruchomości przeznaczonej w planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolnicze nie może być interpretowane jako naruszenie obowiązku planowej zabudowy terenu.
2. Odmowa wyrażenia zgody na budowę ogrodzenia na nieruchomości /działce/ z powołaniem się na rolnicze przeznaczenie jej w planie zagospodarowania przestrzennego jest naruszeniem praw podmiotowych właściciela nieruchomości /działki/ do korzystania z gruntu zgodnie z własnymi potrzebami i zamierzeniami.
3. Uzależnienie udzielenia pozwolenia na wykonanie ogrodzenia od ustalenia zasad zagospodarowania przewidzianej do ogrodzenia nieruchomości nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa.
4. Nietypowość rozwiązań architektonicznych nie jest równoznaczna z brakiem harmonii z otoczeniem lub obniżeniem estetyki otoczenia, o której mowa w art. 4 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Andrzeja Wojciecha J. na decyzję Wojewody (...) z dnia 12 października 1992 r. w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na budowę ogrodzenia nieruchomości i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu Rejonowego w E., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Wojewody pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
