Wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 1993 r., sygn. SA/Lu 1189/92
Data doręczenia organowi gminy zawiadomienia o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności jego uchwały przez organ nadzoru nie ma znaczenia dla oceny zgodności z prawem rozstrzygnięcia nadzorczego tego organu, jeśli zostało ono wydane w terminie zakreślonym w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Rady Miejskiej w Z. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody (...) z dnia 10 sierpnia 1992 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwał o wygaśnięciu mandatów radnych i o przyznaniu mandatów kandydatom z tej samej listy wyborczej oraz z dnia 11 sierpnia 1992 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwał o wyborze Zarządu Miasta i Prezydenta Miasta.
UZASADNIENIE
Rada Miejska w Z. uchwałą nr XXXI/250/92 z dnia 8 lipca 1992 r., wydaną na podstawie art. 109 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin /Dz.U. nr 16 poz. 96 ze zm./, stwierdziła wygaśnięcie 9 mandatów radnych na skutek zrzeczenia się radnych. Następnie Rada uchwałą nr XXXI/252/92 z dnia 9 lipca 1992 r., wydaną na podstawie art. 112 ust. 1 tej samej ustawy, stwierdziła uzyskanie mandatów radnych przez trzy osoby, które w wyborach uzyskały kolejno największą liczbę głosów i nie utraciły prawa wybieralności.
Wojewoda (...) rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 10 sierpnia 1992 r., na podstawie art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, stwierdził nieważność powyższych uchwał, przy czym w stosunku do pierwszej z nich - względem ośmiu radnych. W uzasadnieniu podał, że w dniu 9 kwietnia 1992 r. w jednym z czasopism, w artykule pt. "Z. bez władzy", został zawarty tekst skierowany do Przewodniczącego Rady Miejskiej w Z., z którego wynikało, iż grupa 9 radnych, protestując przeciwko odwołaniu Zarządu Miasta, "zmuszona jest do złożenia mandatów". Podobne informacje ukazały się również w innych czasopismach lokalnych. W dniu 3 lipca 1992 r. inni radni Rady Miejskiej w Z. skierowali do jej Przewodniczącego wniosek o podjęcie uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatów owych 9 radnych ze względu na zrzeczenie się przez nich mandatów w drodze złożonego oświadczenia, zamieszczonego w "Dzienniku (...)" z dnia 10-12 kwietnia 1992 r. Przewodniczący Rady Miejskiej w Z. przed podjęciem uchwały z dnia 8 lipca 1992 r. wystąpił do wskazanej grupy radnych pismem z dnia 27 maja 1992 r. o potwierdzenie zrzeczenia się mandatu; na pismo to radni odpowiedzieli pismem złożonym w dniu 9 lipca 1992 r., a więc już po podjęciu uchwały. Przewodniczący Rady wystąpił także do redakcji czasopisma o nadesłanie kserokopii oświadczenia radnych, opublikowanego w tym czasopiśmie. Okazało się, że redakcja nie ma takiego oświadczenia. Zrzeczenie się mandatu przez radnego jest jedną z przyczyn wygaśnięcia mandatu wymienionych w art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin. Przepis ten nie precyzuje formy zrzeczenia się mandatu przez radnego. W związku z tym ma zastosowanie ogólna reguła zawarta w art. 60 k. c. o dowolności formy oświadczenia woli. W myśl tego przepisu wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, ujawniające jej wolę w sposób dostateczny. Musi więc to być zachowanie się osoby oświadczającej swą wolę, a nie zachowanie się innych podmiotów. Oświadczenie woli w postaci zrzeczenia się mandatu przez radnego w publikacji prasowej jest dopuszczalne, ale musi być poparte zachowaniem się radnego w samej radzie, z którego wynika chęć złożenia takiego oświadczenia. W danym wypadku redakcja, która opublikowała oświadczenie, nie ma jego tekstu ani żadnego dowodu potwierdzającego okoliczność, że grupa radnych Rady Miejskiej w Z. zamierzała uzewnętrznić swą wolę zrzeczenia się mandatów przez opublikowanie w prasie. Ponadto zgodnie z art. 109 ust. 3 ordynacji wyborczej do rad gmin wygaśnięcie mandatu radnego w przypadku zrzeczenia się mandatu stwierdza rada. świadczenie o zrzeczeniu się mandatu przez radnego powinno być złożone w sposób określony w art. 61 k. c., czyli powinno być to oświadczenie doręczone radzie. W rozpatrywanym wypadku Rada Miejska w Z. nie została zapoznana z treścią publikacji prasowych ani nie otrzymała bezpośrednio od radnych oświadczeń o zrzeczeniu się przez nich mandatów. W ocenie organu nadzoru bez znaczenia jest fakt, że każdy z radnych mógł przeczytać informację w prasie, Rada bowiem obraduje na sesjach i tylko wiadomości przyjęte na nich mogą być traktowane jako podane do wiadomości Rady. Z protokołu sesji Rady Miejskiej w Z. z dnia 8 lipca 1992 r. nie wynika, by Radzie przedstawiono jakikolwiek dokument o zrzeczeniu się mandatów przez radnych, oprócz wniosku grupy 5 innych radnych o podjęcie omawianej uchwały. W związku z tym żadne oświadczenie w tej sprawie do Rady nie dotarło, a przez to uchwała Rady Miasta Z., stwierdzająca wygaśnięcie mandatów 9 radnych, jest sprzeczna z powołanym przepisem, co uzasadnia stwierdzenie jej nieważności. Radny J. P. natomiast zrzekł się mandatu na sesji Rady w dniu 6 kwietnia 1992 r., co potwierdza protokół z jej przebiegu. W związku z tym uchwała Rady z dnia 8 lipca 1992 r., stwierdzająca wygaśnięcie mandatu tego radnego, jest zgodna z prawem.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
