Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 1993 r., sygn. SA/Kr 1773/93
Wprowadzony przez radę miejską na podstawie art. 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ w stosunku do wszystkich podmiotów gospodarczych prowadzących skup złomu metali nieżelaznych obowiązek ewidencjonowania dostawców złomu, a także źródeł jego pochodzenia, nie dotyczy zagadnienia koncesji, nie wkracza w zakres kompetencji organu koncesyjnego ani nie modyfikuje warunków uzyskania koncesji uregulowanych w ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Rady Miejskiej w O. Ś. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody (...) z dnia 25 maja 1993 r. orzekające o nieważności uchwały Rady Miejskiej w O. Ś. z dnia 14 kwietnia 1993 r. w sprawie ewidencjonowania dostawców złomu metali nieżelaznych i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 w związku z art. 216a par. 1 Kpa uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.
UZASADNIENIE
Rada Miejska w O. Ś. wydała w dniu 14 kwietnia 1993 r. uchwałę nr L. II/335/93 w sprawie ewidencjonowania dostawców złomu metali nieżelaznych. Jako podstawę prawną uchwały powołano art. 40 ust. 3 i 4, art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz. . U. Nr 16 poz. 95 ze zm., cyt. dalej jako u. s. t./ oraz stwierdzono na wstępie, że uchwałę podjęto, "mając na uwadze rozpowszechnienie na terenie gminy O. niebezpiecznego dla zdrowia, życia i porządku publicznego zjawiska w postaci kradzieży materiału, wyrobów i urządzeń wykonanych z metali nieżelaznych".
W par. 1 uchwały postanowiono, że podmioty gospodarcze oraz osoby fizyczne prowadzące skup złomu metali nieżelaznych na terenie gminy O. zobowiązuje się do prowadzenia ewidencji dostawców złomu. Paragraf 2 określa elementy składowe ewidencji, a par. 3 przewiduje, że w razie niepodania danych do ewidencji prowadzący skup odmawia zawarcia umowy i przyjęcia złomu, uzasadniając tę odmowę zabezpieczeniem się przed odpowiedzialnością karną i cywilną. W par. 4 przewidziano obowiązek zawiadomienia organów ścigania o podejrzeniu, że złom pochodzi z przestępstwa, a par. 5 stanowi, że za nieprzestrzeganie postanowień uchwały grozi kara grzywny w trybie i na zasadach określonych w prawie o wykroczeniach oraz odpowiedzialność przewidziana w ustawie karnej skarbowej. Pozostałe przepisy dotyczą kwestii wykonania uchwały, jej ogłoszenia i wejścia w życie.
Uchwałę tę zakwestionował Wojewoda (...), który rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 25 maja 1993 r. nr Or. P. IV-0914/58/93 stwierdził jej nieważność. W ocenie Wojewody ustawa nie uprawnia Rady do podjęcia takiej uchwały. Wojewoda wskazuje, że ustawą z dnia 16 października 1991 r. o zmianie ustawy o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 107 poz. 460/ został wprowadzony obowiązek uzyskania koncesji na prowadzenie działalności w zakresie przetwórstwa i obrotu metalami nieżelaznymi. W konsekwencji tej regulacji, na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ upoważniony do określania warunków wykonywania działalności jest organ koncesyjny. Wojewoda powołuje się również na komunikat Ministerstwa Przemysłu i Handlu, z którego wynika, że "wprowadzenie koncesjonowania przetwórstwa i obrotu metalami nieżelaznymi wynika z faktu występowania nagminnego zjawiska kradzieży kabli teletechnicznych, maszyn i urządzeń wykonywanych z metali nieżelaznych". W komunikacie tym powiedziano, że składający wniosek o koncesję ma obowiązek oświadczyć, iż ewidencjonuje źródła pochodzenia złomu metali nieżelaznych i ich stopów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
