Wyrok NSA z dnia 10 kwietnia 1985 r., sygn. II SA 190/85
1. Jeżeli obowiązujący ogólny miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przeznacza teren na cele budownictwa mieszkaniowego bez bliższego określenia rodzaju tego budownictwa, to w świetle art. 54 ust. 5 w związku z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ brak jest podstaw do odmowy udzielenia pozwolenia na rozbudowę budynku mieszkalnego, znajdującego się na tym terenie.
2. Materiały studialne do planu szczegółowego oraz opinia urbanistyczna nie mogą stanowić podstawy odmowy udzielenia pozwolenia na wykorzystanie nieruchomości przez inwestora w sposób zgodny z przeznaczeniem terenu, określonym w obowiązującym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Mariana K. na decyzję Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 7 grudnia 1983 r. w przedmiocie odmowy pozwolenia na nadbudowę budynku mieszkalnego i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Dzielnicy w Warszawie, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy kwotę złotych sześćset tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
