Nabycie wierzytelności nie jest opodatkowane VAT - skutki wyroku ETS z 27 października 2011 r.

Zagadnienia związane z opodatkowaniem obrotu wierzytelnościami podatkiem VAT i podatkiem od czynności cywilnoprawnych od lat wywołują wiele wątpliwości. W tym artykule zostaną przedstawione wnioski płynące z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 (Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG), istotne dla stosowania przepisów polskich w tym zakresie. Niestety, przedmiotowe orzeczenie nie rozwiewa wszystkich ważnych wątpliwości. Biorąc pod uwagę specyficzny stan faktyczny, zastosowanie tego orzeczenia w praktyce może mieć ograniczony zakres. Można je bowiem bezpośrednio odnieść wyłącznie do przypadków nabycia na własne ryzyko trudnych wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej. Poza tym w przypadku powołania się na wnioski płynące z orzeczenia ETS mogą powstawać wątpliwości w zakresie podatku naliczonego (VAT) oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przeniesienie wierzytelności

Wierzytelność jest prawem jednego podmiotu do żądania od drugiego podmiotu pewnego zachowania się, zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności, które zgodnie z art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego następuje na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, jest skutkiem rozporządzania tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela i stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności.

Wnioski płynące z wyroku w sprawie C-93/10

W wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C 93/10 (Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG) Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich orzekł, iż:

Artykuł 2 pkt 1 i art. 4 szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że podmiot, który na własne ryzyko nabywa trudne wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej, nie świadczy odpłatnie usługi w rozumieniu art. 2 pkt 1 i nie dokonuje tym samym czynności z zakresu działalności gospodarczej objętej zakresem stosowania wspomnianej dyrektywy, jeżeli różnica między wartością nominalną tych wierzytelności a ceną ich sprzedaży odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili sprzedaży.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne