Jak podważyć decyzję podatkową - zarzuty procesowe

a) zarzuty merytoryczne (materialne) dotyczące nieprzestrzegania lub niewłaściwego stosowania przez organy podatkowe przepisów prawa materialnego,

b) zarzuty formalne dotyczące nieprzestrzegania lub niewłaściwego stosowania przez organy podatkowe przepisów postępowania (procedury).

Władcze działania organów podatkowych (decyzje, postanowienia) nakładające obciążenia podatkowe lub ustalające wysokość zobowiązań podatkowych na wyższym, niż zadeklarowany przez podatnika, poziomie mogą zostać zakwestionowane zarówno wskutek podnoszenia zarzutów naruszenia przez organy podatkowe przepisów materialnych, jak i błędów formalnych w postępowaniu podatkowym.

Większość spraw podatkowych skutkujących dla podatnika konsekwencjami finansowymi rozstrzygana jest w formie decyzji. Podatnicy powinni być zatem świadomi, jakim wymogom musi odpowiadać sama decyzja, kiedy staje się wiążąca, oraz jak powinien być przeprowadzony proces jej wydawania. Jeżeli decyzja lub postępowanie zakończone wydaniem decyzji są wadliwe, podatnik ma prawo skutecznie zakwestionować decyzję i tym samym utrudnić jej wykonanie (egzekucję).

W artykule tym przedstawiamy praktyczne porady, jakie argumenty procesowe można podnosić w środkach zaskarżenia, aby wyeliminować z obrotu prawnego wadliwą decyzję.

Na wstępie należy krótko przypomnieć, jakie środki zaskarżenia decyzji przysługują podatnikowi. Są to:

● odwołanie (art. 220-235 Ordynacji podatkowej, dalej: O.p.),

● wniosek o stwierdzenie nieważności (art. 247-252 O.p.),

● wniosek o wznowienie postępowania (art. 240-246 O.p.).

Odwołanie jest to zwyczajny środek zaskarżenia. Można je wnieść wyłącznie od decyzji nieostatecznych, tj. takich, co do których nie upłynął jeszcze termin do wniesienia odwołania. Jeżeli zaś termin wniesienia odwołania już upłynął, decyzja staje się ostateczna. Decyzji ostatecznej nie można zaskarżyć w drodze odwołania. Decyzję ostateczną można podważyć jedynie poprzez wniesienie nadzwyczajnych środków zaskarżenia, czyli: