Jak ujmować w księgach rachunkowych produkty gotowe z uwzględnieniem MSR

Sposób ujęcia w księgach rachunkowych wytworzonych w ciągu roku obrotowego produktów regulują art. 28 i 34 ustawy o rachunkowości. W myśl tych przepisów aktywa te wycenia się według kosztów wytworzenia.

Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości na koszt wytworzenia produktów składają się koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadniona część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Z kolei do uzasadnionej części kosztów pośrednich wytwarzania (odpowiedniej do długości okresu wytwarzania produktu) zalicza się zmienne koszty pośrednie produkcji (z wyłączeniem strat produkcyjnych) oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, która odpowiada poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Przepisy ustawy o rachunkowości, posiłkując się zapisami Międzynarodowych Standardów Rachunkowości nr 2 „Zapasy”, za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznają przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów przy uwzględnieniu planowanych remontów. Do kosztów wytworzenia produktów nie zalicza się tej części stałych pośrednich kosztów wytworzenia, która dotyczy niewykorzystanych zdolności produkcyjnych i strat produkcyjnych (na przykład przestojów, braków) oraz kosztów ogólnego zarządu (które nie są związane z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje na dzień wyceny), a także kosztów sprzedaży produktów. Koszty te nie ujmują również kosztów magazynowania produktów, chyba że poniesienie tych kosztów jest niezbędne w procesie produkcji.