Nowe, korzystniejsze zasady przeliczania emerytur

Określono, że jeżeli jest to korzystniejsze dla ubezpieczonego, to do ustalenia wysokości emerytury stosuje się tablice trwania życia obowiązujące w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny. Tablice te są podstawą do przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku kalendarzowego. Dotyczy to również ubezpieczonego, który miał ustalone prawo do emerytury przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę. Osobom urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., które pobierały wcześniejsze emerytury, umożliwiono obliczanie wysokości emerytury z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego zgodnie z nowymi zasadami, przy jednoczesnym pomniejszeniu podstawy obliczania emerytury z tytułu osiągnięcia wieku emerytalnego o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur. Osoby, wobec których miało zastosowanie ograniczenie podstawy wymiaru emerytury do 250% przeciętnego wynagrodzenia i którym przed 1 stycznia 1999 r. odprowadzano składki od całego wynagrodzenia, przekraczającego 250% przeciętnego wynagrodzenia, które były aktywne zawodowo po uzyskaniu prawa do tych świadczeń, będą mogły zgłosić wniosek do ZUS o przeliczenie emerytury przy zastosowaniu nowej kwoty bazowej również wtedy, gdy nowo ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest niższy od ustalonego poprzednio, ale wynosi więcej niż 250%. Do okresów składkowych będzie wliczany urlop wychowawczy wykorzystany w starym systemie emerytalnym, tj. przed 1999 r. Natomiast osobom studiującym przed 1999 r. do okresów nieskładkowych będzie zaliczany (w ustalonym przepisami wymiarze) okres nauki w szkole wyższej. Wysokość emerytury przysługującej w dniu wejścia w życie ustawy ustala się ponownie na wniosek osoby uprawnionej.