Spotkania integracyjne bez podatku - zasady ustalania przychodu z nieodpłatnych świadczeń według najnowszego wyroku TK

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego jest wyrokiem interpretacyjnym, który zawiera wskazówki, jak stosować przepisy ustawy o pdof w zakresie ustalania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Wytyczne Trybunału pozwalają precyzyjniej niż do tej pory odróżniać świadczenia opodatkowane od niepodlegających podatkowi. Jeżeli pracodawca ma pewność, że zgodnie z wykładnią TK nie ma możliwości rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń i w związku z tym nie pobierze zaliczki na podatek od takiego świadczenia, to podczas ewentualnego sporu w tym zakresie przed WSA lub NSA powinien powołać się na ten wyrok i złożyć wniosek o zastosowanie sposobu interpretacji przepisów, który będzie zgodny z konstytucją. Czy ten sposób stosowania wyroku TK zostanie zaakceptowany przez sądy administracyjne, okaże się w najbliższym czasie.

Istotny przepis

Dla wyroku Trybunału Konstytucyjnego w zakresie możliwości opodatkowania przychodów pracowniczych kluczowy jest art. 12 ust. 1 ustawy o pdof. Zgodnie z tym przepisem, za przychody m.in. ze stosunku pracy uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Katalog ten obejmuje m.in. wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty oraz wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Nie ma znaczenia, że ich wysokość nie została z góry ustalona. Przychodem jest także świadczenie nieplanowane wcześniej, które pracodawca przekazał pracownikowi i pracownik takie świadczenie przyjął.