Co się dzieje z naszymi pieniędzmi

Składki na ubezpieczenia społeczne, które pracodawca odprowadza od naszego wynagrodzenia (lub osoby prowadzące działalność gospodarczą odprowadzają samodzielnie), trafiają najpierw do ZUS. W zależności od rodzaju składki zasilają fundusz:

● emerytalny,

● rentowy,

● chorobowy lub

● wypadkowy.

Największa ze składek - emerytalna (19,52%) jako jedyna zapisywana jest na indywidualnym koncie ubezpieczonego. ZUS nigdzie jej nie inwestuje, ale powiększa wskaźnikiem waloryzacji.

UWAGA! ZUS nigdzie nie inwestuje składki emerytalnej, ale ją waloryzuje.

W przypadku członków OFE część składki emerytalnej trafia na konto w ZUS (16,6%). Pozostała jej część przekazywana jest do wybranego OFE - 2,92% (na tzw. II filar). Tam jest inwestowana na rynku finansowym.

Osoby, którym oszczędzanie w ZUS i OFE nie wystarcza, mogą zdecydować się na dodatkową formę lokowania swoich pieniędzy, jakim są:

● indywidualne konta emerytalne (dalej: IKE),

● pracownicze programy emerytalne (dalej: PPE) oraz

● indywidualne konta zabezpieczenia emerytalnego (dalej: IKZE).

Aby lepiej zrozumieć, co oznacza wybór pomiędzy ZUS a OFE, którego trzeba dokonać do końca lipca, warto najpierw przypomnieć podstawowe założenia systemu emerytalnego, który obowiązuje w Polsce od 1999 r.

1. System emerytalny - najważniejsze to, co na koncie

Do końca 1998 r. funkcjonował w Polsce repartycyjny system emerytalny. Polegał on na tym, że wszystkie składki osób pracujących finansowały bieżące wypłaty emerytur. System ten charakteryzował się też tzw. zdefiniowanym świadczeniem, co oznaczało, że wysokość emerytury zależała od:

● wysokości zarobków z wybranych lat kariery zawodowej,

● okresu podlegania ubezpieczeniom oraz

● przeciętnej płacy w Polsce w poszczególnych latach kalendarzowych.

Wysokość pobieranego świadczenia nie była natomiast bezpośrednio powiązana z sumą wpłaconych składek.

UWAGA! W poprzednim systemie emerytalnym wysokość emerytury nie zależała wprost od wpłaconych składek.

System ten przewidywał również wiele możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę przez różne grupy zawodowe. Z tych też powodów, w dużej mierze zagrażających stabilności systemu emerytalnego, w 1999 r. zdecydowano się przeprowadzić reformę emerytalną.