Jak w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego uwzględniać składniki wynagrodzenia przysługujące do określonego terminu

Podstawę wymiaru zasiłku stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres:

● 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy,

● krótszy niż 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych zatrudnienia - wówczas podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z faktycznego okresu ubezpieczenia, tj. z pełnych kalendarzowych miesięcy zatrudnienia.

Składniki wynagrodzenia uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku

Płatnik zasiłku w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego, oprócz wynagrodzenia zasadniczego, uwzględnia składniki wynagrodzenia, od których jest odprowadzana składka na ubezpieczenie chorobowe.

Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego płatnik nie wlicza składników wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku. Jeżeli w przepisach zakładowych nie ma zawartych postanowień o sposobie wypłaty danych składników wynagrodzenia, płatnik powinien uznać, że składnik wynagrodzenia nie jest wypłacany za okres pobierania zasiłku i wliczyć go do podstawy wymiaru zasiłku.

WAŻNE!

Jeżeli w przepisach wewnątrzzakładowych nie ma zapisów o wypłacaniu składnika wynagrodzenia w trakcie niezdolności do pracy, to taki składnik wynagrodzenia płatnik zasiłku wlicza do podstawy wymiaru zasiłku.