Kiedy pracodawca jest zwolniony z opłacania składek na Fundusz Pracy
Od 1 lipca 2009 r. kolejna grupa zatrudnionych osób jest zwolniona z opłacania składki na Fundusz Pracy (FP). Zwolnienie dotyczy pracowników po 50 roku życia zatrudnionych po 30 czerwca 2009 r., którzy przed podjęciem pracy przez co najmniej 30 dni byli zarejestrowani w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Pracodawca nie opłaca za te osoby składek na FP przez 12 miesięcy kalendarzowych. Składek na FP nie opłaca również płatnik za zatrudnione osoby, które ukończyły 55 lat - kobieta i 60 lat - mężczyzna. W tym przypadku zwolnienie dotyczy całego okresu zatrudnienia po ukończeniu odpowiedniego wieku.
Składki na FP z własnych środków finansują pracodawcy - płatnicy składek za osoby ubezpieczone. Płatnicy naliczają składki na FP i wpłacają na rachunek ZUS, który z kolei przekazuje składki do wyodrębnionego funduszu. Składki na FP płatnicy opłacają obowiązkowo w okresie trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.
Płatnik nie nalicza i nie opłaca składek na FP za okres, w którym nie istniał obowiązek obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Również w okresie trwania dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych płatnik nie nalicza składek na FP.
PRZYKŁAD
Firma produkcyjna ABC zatrudnia zleceniobiorcę - portiera, który równocześnie jest zatrudniony w innym zakładzie pracy na podstawie umowy o pracę. Z umowy o pracę zleceniobiorca otrzymuje stałe wynagrodzenie w wysokości 3000 zł miesięczne. Zleceniobiorca z tytułu umowy zlecenia zgłosił się do dobrowolnych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. W tym przypadku, mimo że zleceniobiorca podlega ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, zleceniodawca od przychodów z umowy zlecenia nie nalicza składki na FP. Umowa zlecenia jest tytułem do dobrowolnych, a nie obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.
Podstawa wymiaru składek na FP
Płatnik składek przy ustalaniu obowiązku opłacania składki na FP bierze pod uwagę nie tylko obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, ale również wysokość podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia. Podstawą naliczenia składki na FP jest kwota, która stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Płatnik nie ogranicza podstawy wymiaru składki na FP do 30-krotności prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. W 2009 r. kwota ograniczenia wynosi 95 790 zł. Do tej wysokości płatnik nalicza składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (art. 19 ust. 3 ustawy systemowej).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
