Postanowienie NSA z dnia 28 listopada 2025 r., sygn. I OSK 1732/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B.K. i K.K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 czerwca 2025 r., sygn. akt II SA/Gl 120/25 w sprawie ze skargi B.K. i K.K. na zarządzenie Prezydenta Miasta Częstochowy z dnia [..] sierpnia 2024 r., nr [..] w przedmiocie przeznaczenia do sprzedaży nieruchomości stanowiących własność gminy postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z 26 czerwca 2025 r., sygn. akt II SA/Gl 120/25 odrzucił skargę B.K. i K.K. na zarządzenie Prezydenta Miasta Częstochowy z [...] sierpnia 2024 r., nr [..], którym zarządzono przeznaczenie do zbycia w drodze bezprzetargowej nieruchomości stanowiących własność gminy.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że Prezydent Miasta Częstochowy zaskarżonym zarządzeniem przeznaczył do zbycia w drodze bezprzetargowej, na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, oznaczonej w obrębie [...] jako działka nr [...], nieruchomości stanowiące własność Gminy Miasto Częstochowa, opisane w wykazie stanowiącym załącznik do przedmiotowego zarządzenia (działki nr [...], [...], [...] z obrębu [...]). Skarżący są właścicielami nieruchomości położonych w Częstochowie, przy [...] o nr działek [...] i [...] (obręb [...]), które nie mają dostępu do drogi publicznej i pozostają w bezpośrednim sąsiedztwie działek o nr [...] i [...], zaś dojazd do nieruchomości będących własnością skarżących odbywał się dotychczas przez działki o nr [...], [...] i [...].
Jak następnie wyjaśniono, zgodnie z treścią art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2025 r., poz. 1153; dalej: u.s.g.), każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Wnosząc skargę w trybie art. 101 ust. 1 u.s.g. skarżący winien zatem wykazać, że istnieje związek pomiędzy jego własną, prawnie gwarantowaną, a nie wyłącznie faktyczną sytuacją, a zaskarżonym przezeń aktem, polegający na tym, że akt ten narusza jego interes prawny lub uprawnienie. Interes prawny skarżącego musi zostać dodatkowo naruszony w postaci ograniczenia lub pozbawienia konkretnych uprawnień albo nałożenia obowiązków i naruszenie to musi występować w momencie zaskarżenia aktu (a najdalej w dacie wniesienia skargi), a nie dopiero w przyszłości. Do wniesienia skargi opartej o art. 101 ust. 1 u.s.g. nie legitymuje także sama sprzeczność z prawem zaskarżonej uchwały czy zarządzenia, ani stan zagrożenia interesu prawnego. Przy korzystaniu z tego przepisu należy bowiem wykazać już dokonane naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia podmiotu wnoszącego skargę kwestionowanym aktem. W ocenie Sądu I instancji, skarżący nie wykazali, że przysługiwało im oparte na przepisie prawa materialnego uprawnienie, które zostało naruszone przez wydanie aktu objętego skargą. Jakkolwiek Sąd I instancji wskazał, że podziela wyrażany w orzecznictwie pogląd o konieczności szerokiego rozumienia przesłanki "naruszenia interesu prawnego", to uznał, że nie doszło do naruszenia interesu prawnego skarżących.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
