Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2024 r., sygn. I OSK 1993/21
Dnia 4 grudnia 2024 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Wojciech Maciołek po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Stowarzyszenia "[...]" w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 3 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Bd 1133/20 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "[...]" w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie czasowego odebrania zwierzęcia 1. uchyla zaskarżony wyrok, zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy R. z [...] lipca 2020 r. znak: [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy na rzecz Stowarzyszenia "[...]" w S.kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 3 marca 2021 r., II SA/Bd 1133/20 oddalił skargę Stowarzyszenia [...] w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie czasowego odebrania zwierzęcia.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. znak [...]Wójt Gminy R., na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U.2020.638 ze zm.), dalej jako "u.o.z.", po rozpatrzeniu zawiadomienia Stowarzyszenia [...] z siedzibą w S., odmówił wydania decyzji o czasowym odebraniu konia – kuca ogiera maści gniado-srokatej, którego właścicielami i opiekunami są W. S. i Ł. S. zamieszkali w miejscowości S. [...]. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że 1 czerwca 2020 r. do Urzędu Gminy wpłynęło zawiadomienie ww. Stowarzyszenia o czasowym odebraniu zwierzęcia tj. konia – kuca, ogiera maści gniado-srokatej, którego właścicielami i opiekunami są W. S. i Ł. S. zamieszkali S. [...], [...] R. Koń został odebrany 29 maja 2020 r., a więc przed złożeniem zawiadomienia. Jako podstawę odebrania zwierzęcia Stowarzyszenie wskazało art. 7 ust. 3 u.o.z., w związku ze złamaniem art. 6 ust. 2 pkt 10 u.o.z., nie podając komu zwierzę zostało oddane pod opiekę. Organ wskazał, że zgodnie z powyższym przepisem, zwierzęta utrzymywane w niewłaściwych warunkach bytowania, w tym utrzymywanie ich w stanie rażącego zaniedbania lub niechlujstwa, bądź w pomieszczeniach albo klatkach uniemożliwiających im zachowanie naturalnej pozycji, mogą być czasowo odebrane właścicielowi lub opiekunowi na podstawie decyzji wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na miejsce pobytu zwierzęcia i przekazane: 1) schronisku dla zwierząt, jeżeli jest to zwierzę domowe lub laboratoryjne, lub 2) gospodarstwu rolnemu wskazanemu przez wójta, jeżeli jest to zwierzę gospodarskie, lub 3) ogrodowi zoologicznemu lub schronisku dla zwierząt jeżeli jest to zwierzę wykorzystywane do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych lub utrzymywane w ogrodach zoologicznych. Decyzja w powyższym zakresie podejmowana jest z urzędu po uzyskaniu informacji od Policji, straży gminnej, lekarza weterynarii lub upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy dalsze pozostawanie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela zagraża jego życiu lub zdrowiu, policjant, strażnik gminny lub uprawniony przedstawiciel organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, odbiera mu zwierzę, zawiadamiając o tym niezwłocznie wójta. Organ I instancji wskazał, że w toku postępowania nie miał możliwości ocenić zaistnienia przesłanki, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 10 u.o.z., albowiem zawiadomienie wpłynęło do organu po odebraniu konia z miejsca pobytu. Nie można było także ocenić, czy wystąpił przypadek niecierpiący zwłoki tj., czy miała miejsce sytuacja, w której dalsze pozostawanie konia u dotychczasowego właściciela lub opiekuna zagrażało jego życiu lub zdrowiu. Organ pismem z 2 czerwca 2020 r. wystąpił do ww. Stowarzyszenia o przedłożenie protokołu z przeprowadzonej interwencji oraz dowodów popartych opinią lekarza weterynarii stwierdzających ww. przesłanki. Stowarzyszenie nie udzieliło żadnej odpowiedzi, pomimo monitu organu. Ł. S. przedłożył natomiast organowi I instancji kopię raportu z powyższej interwencji bez podpisu właściciela/opiekuna, stwierdzając, że odebranie konia było dla niego i jego ojca szokiem i nieporozumieniem, dlatego go nie podpisali. Z treści tego raportu, sporządzonego przez przedstawiciela Stowarzyszenia [...] w S. wynika, że w dniu 29 maja 2020 r. około godz. 13.45 na posesji W. S. w miejscowości S. [...], [...]R., ujawniono konia – ogiera z przerośniętymi kopytami przednimi i bardzo mocno tylnymi, które uniemożliwiały zwierzęciu swobodne poruszanie się i sprawiały ogromny ból. Koń na podstawie art. 7 ust. 3 u.o.z. został więc czasowo odebrany właścicielowi ponieważ stan zwierzęcia w tym dniu zagrażał jego zdrowiu i być może życiu. Organ I instancji zacytował także notatkę służbową sporządzoną przez przedstawicieli Inspekcji Weterynaryjnej – Powiatowego Lekarza Weterynarii w Ż., obecnych podczas interwencji w dniu 29 maja 2020 r. w gospodarstwie W. S. W tych okolicznościach organ I instancji stwierdził brak dowodów potwierdzających niehumanitarne traktowanie konia, jak również to, że wystąpił przypadek niecierpiący zwłoki, gdy dalsze pozostawienie zwierzęcia u dotychczasowego właściciela (opiekuna) zagrażało jego życiu lub zdrowiu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
