Wyrok SN z dnia 2 kwietnia 2025 r., sygn. I USKP 101/24
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Ewa Stryczyńska (przewodniczący)
SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)
SSN Jarosław Sobutka
w sprawie z odwołania Z. J.
przeciwko Dyrektorowi Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie
o wysokość emerytury policyjnej i policyjnej renty inwalidzkiej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 2 kwietnia 2025 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. akt III AUa 339/22,
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 19 stycznia 2023 r., III AUa 339/22, po rozpoznaniu apelacji organu rentowego wniesionej od wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie z 14 kwietnia 2022 r., IV 141/22, zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddalił odwołanie Z. J. od decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Warszawie z 4 sierpnia 2017 r. ponownie ustalającej wysokość należnej odwołującemu się emerytury oraz renty policyjnej.
W sprawie tej ustalono, że odwołujący się, urodzony 21 listopada 1961 r., ukończył Technikum Mechanizacji Rolnictwa. W dniu 30 lipca 1982 r. został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w organach Milicji Obywatelskiej. W dniu 16 stycznia 1983 r. złożył ślubowanie na milicjanta. W styczniu 1984 r. odbywał służbę wojskową, będąc wówczas przydzielonym do jednostek ZOMO w S. Zakończył ją w dniu 28 lipca 1984 r. Po odbyciu służby pozostawał w dyspozycji Szefa Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w S.
W latach 80-tych Ministerstwo Spraw Wewnętrznych dzieliło się na właściwe Departamenty. Departament II zajmował się realizacją działań wywiadowczych i kontrwywiadowczych, w szczególności: rozpoznaniem, zapobieganiem, wykrywaniem działalności wywiadowczej prowadzonej przeciwko PRL przez służby specjalne państw NATO i innych krajów bloku zachodniego; kontrolowaniem i zabezpieczaniem obcych placówek dyplomatycznych, punktów granicznych, instytucji międzynarodowych na terytorium PRL, obcych służb specjalnych, transportu międzynarodowego, osób przybywających z zagranicy na terytorium PRL, obiektów strategiczno-obronnych na terytorium PRL w zakresie ochrony kontrwywiadowczej. Z kolei Departament IV zajmował się zabezpieczaniem państwa przed uznaną za wrogą działalnością polityczną, społeczną i ideologiczną Kościoła Rzymskokatolickiego i innych związków wyznaniowych. Na terenie całego kraju funkcjonowały właściwe Wojewódzkie Urzędy do Spraw Wewnętrznych. Ich terenowymi odpowiednikami były Rejonowe Urzędy Spraw Wewnętrznych. Schemat organizacyjny, kompetencje i podział na właściwe departamenty funkcjonujący w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych znajdował odzwierciedlenie na szczeblu lokalnym - rejonowym. Referaty (Grupy) II Rejonowych Urzędów Spraw Wewnętrznych były terenowymi odpowiednikami Departamentu II Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Z kolei Referaty (Grupy) IV Rejonowych Urzędów Spraw Wewnętrznych były terenowymi odpowiednikami Departamentu IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
