Postanowienie NSA z dnia 8 kwietnia 2025 r., sygn. I OSK 282/25
Dnia 8 kwietnia 2025 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Karol Kiczka po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta Stołecznego Warszawy na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2024 r. sygn. akt I SA/Wa 1301/24 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi Miasta Stołecznego Warszawy na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 22 września 2020 r. nr KOX/3502/Po/19 w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie aktualizacji opłaty rocznej postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 4 listopada 2024 r. sygn. akt I SA/Wa 1301/24 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Miasta Stołecznego Warszawy na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 22 września 2020 r. nr KOX/3502/Po/19 w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie aktualizacji opłaty rocznej.
W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, że wniesienie skargi jest niedopuszczalne ze względu na brak przedmiotu zaskarżenia. Wskazał, że kwestie związane z kształtowaniem wysokości opłat z tytułu użytkowania wieczystego mają charakter cywilnoprawny, gdyż opłaty te stanowią essentialia negotti stosunku prawnego jakim jest użytkowanie wieczyste. Procedura aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego uregulowana została w sposób specyficzny na gruncie ustawy o gospodarce nieruchomościami. Chociaż pierwsza faza tego postepowania uregulowana została w ustawie administracyjnej, nie zmienia to faktu, iż postepowanie to dotyczy sprawy cywilnej. Orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej SKO, Kolegium) kończy pierwszą fazę tego postępowania. Skuteczne wniesienie sprzeciwu skutkuje tym, iż orzeczenie traci moc (art. 80 ust. 1 i 3 ugn), a uprzednio złożony wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości – zastępuje pozew (art. 80 ust. 2 ugn), ze wszelkimi jego konsekwencjami. Wniesienie sprzeciwu powoduje przeniesienie sporu na kanwę postępowania cywilnego, a przedmiotem tego postępowania w dalszym ciągu będzie sprawa o charakterze cywilnym, a nie administracyjnym. Złożony przez skarżącego sprzeciw na przedmiotowe orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, skutkował tym, że zgodnie z art. 80 ust. 3 ugn orzeczenie SKO utraciło moc, a więc zostało wyeliminowane z obrotu prawnego, a dotychczasowy wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty rocznej jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości – zastąpiło pozew (art. 80 ust. 2 ugn). W tym momencie sprawa przeszła do drugiej fazy postępowania tj. do postępowania sądowego. Ponieważ w obrocie prawnym funkcjonuje prawomocne postanowienie z dnia 13 marca 2024 r. sygn. akt XXVII Cz 69/24 Sądu Okręgowego w Warszawie, oddalające zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa w Warszawie z dnia 6 września 2023 r. sygn. akt I C 122/23, w którym Sąd umorzył postepowanie o ustalenie opłaty z tytułu użytkowania wieczystego – to nie znajdzie tu zastosowania regulacja zawarta w treści art. 58 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2024 r. poz. 935 t.j., dalej: "ppsa"), który stanowi, że sąd administracyjny nie może odrzucić skargi z tego powodu, że sprawa nie należy do właściwości sądów administracyjnych, jeżeli w tej sprawie sąd powszechny uznał się za niewłaściwy. W rozpoznawanej sprawie taka sytuacja nie miała jednak miejsca.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
