Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2025 r., sygn. I OSK 2197/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Krzysztof Sobieralski (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Joanna Skiba Protokolant starszy asystent sędziego Dawid Nowotka po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2025 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lipca 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 2238/20 w sprawie ze skargi H.G. na postanowienie Ministra Rozwoju z dnia 17 sierpnia 2020 r. nr DO-IV.7613.30.2020.AD w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz H.G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zwany dalej "Sądem I instancji", wyrokiem z dnia 28 lipca 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 2238/20, po rozpoznaniu skargi H.G., zwanej dalej "skarżącą", na postanowienie Ministra Rozwoju, zwanego dalej "organem" lub "Ministrem", z dnia 17 sierpnia 2020 r., nr DO-IV.7613.30.2020.AD, w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 12 września 2019 r., nr DO.4.6613.21.2018.EK.
Powyższe orzeczenie zostało zaskarżone skargą kasacyjną przez Ministra. Zaskarżając wyrok Sądu I instancji w całości podniesiono obie podstawy kasacyjne określone w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.".
Na podstawie art. 174 pkt 1 P.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest:
1. art. 61a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a.", przez błędną wykładnię polegającą na nietrafnym przyjęciu, że organ może odmówić wszczęcia postępowania z powodu niedopuszczalności wniosku lub braku legitymacji wnioskodawcy tylko w przypadku, gdy z treści samego wniosku wynika przeszkoda do wszczęcia postępowania, podczas gdy zdaniem organu nadzoru czynności dokonane z udziałem samego wnioskodawcy (jak wezwanie do sprecyzowania i uzupełnienia wniosku) nie powodują wszczęcia postępowania, a tym samym nie wykluczają wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
