Interpretacja indywidualna z dnia 26 lutego 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.3.2025.1.KW

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 stycznia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 grudnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieopodatkowania podatkiem VAT czynności przeniesienia wierzytelności na rzecz Spółki, jako formy uregulowania należności za dostawę energii cieplnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina A jest właścicielem lokali komunalnych. Energię cieplną do budynków, w których znajdują się te lokale, dostarcza spółka komunalna - Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w (…) Sp. z o.o. (dalej: Spółka), na podstawie umowy zawartej pomiędzy Gminą a Spółką. Wynika to z art. 5 i 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, dostarczanie paliw lub energii odbywa się na podstawie umowy, którą przedsiębiorstwo energetyczne jest zobowiązane zawrzeć, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. Najemcy lokali znajdujących się w budynkach Gminy A nie mogą być takimi odbiorcami, ponieważ ich lokale nie są wyposażone w samodzielną, odrębną instalację grzewczą, która może funkcjonować niezależnie od instalacji grzewczych, za pomocą których ogrzewane są całe budynki. Innymi słowy w powyższych okolicznościach stroną umowy sprzedaży energii cieplnej z uwagi na uwarunkowania techniczne może być jedynie Gmina, a nie mogą nią być najemcy lokali komunalnych. W konsekwencji, właściwym odbiorcą, któremu PEC Sp. z o.o. może dostarczać energię cieplną jest Gmina A jako właściciel tych budynków. Gmina z kolei dokonuje rozliczeń z najemcami z tytułu zaopatrzenia zajmowanych przez nie lokali mieszkalnych na podstawie art. 9 ust. 5 i 6 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz art. 45a ust. 6 Prawa energetycznego. Jednocześnie z uwagi na treść zapisów ustawy o ochronie praw lokatorów, nie może być mowy o pobieraniu jakiejkolwiek marży (zysku) za zapewnianie najemcom energii cieplnej w wynajmowanych lokalach. Zgodnie z przywołanym art. 9 ust. 5 tej ustawy właściciel oprócz czynszu może pobierać jedynie opłaty od niego niezależne.