Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2024 r., sygn. I OSK 1978/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Piotr Przybysz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Anna Wesołowska Protokolant: asystent sędziego Paulina Słonecka po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 2048/19 w sprawie ze skargi M.T. i Miasta Stołecznego Warszawy na decyzję Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich z dnia 16 lipca 2019 r. nr KR II R 59/18 w przedmiocie uchylenia decyzji 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skarg M.T. i Miasta Stołecznego Warszawy na decyzję Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich (dalej: Komisja) z 16 lipca 2019 r., nr KR II R 59/18, w przedmiocie uchylenia decyzji, wyrokiem z 26 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Wa 2048/19, uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził od Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich na rzecz M.T. i Miasta Stołecznego Warszawy kwoty po 680 złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.
Skargę kasacyjną na powyższe rozstrzygnięcie złożyła Komisja zastępowana przez adwokata, zaskarżając wyrok w całości.
W skardze kasacyjnej zarzucono Sądowi I instancji:
I. naruszenie następujących przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy:
1) naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 15zzs4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz.374 ze zm., dalej jako: ustawa covidowa) w zw. z art. 90 § 1 i 2 p.p.s.a. w zw. z art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, polegające na ich błędnym zastosowaniu poprzez pominięcie obligatoryjnego elementu uzasadnienia rozstrzygnięcia, tj. pominięcie wyjaśnienia przyczyn, dla których Sąd I instancji zrezygnował z przeprowadzenia rozprawy na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku, podczas gdy brak możliwości przeprowadzenia rozprawy na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku stanowi przesłankę (określoną w art. 15 zzs4 ust. 3 ustawy covidowej), wykluczającą rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy poprzez arbitralne i nieuzasadnione naruszenie gwarancji do sprawiedliwego i jawnego rozpoznania sprawy (art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej);
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
