Wyrok NSA z dnia 5 września 2024 r., sygn. II FSK 1460/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia del. WSA Artur Kot (sprawozdawca), Protokolant Konrad Kapiński, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 483/20 w sprawie ze skargi "G." sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 30 lipca 2020 r. nr 0201-IOD3.4100.10.2020 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od "G." sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 8739 (słownie: osiem tysięcy siedemset trzydzieści dziewięć) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 16 czerwca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 483/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej także jako "WSA" lub "sąd pierwszej instancji") uwzględnił skargę G. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej jako "skarżąca" lub "spółka") i uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: "Dyrektor IAS", "DIAS" lub "organ podatkowy") z 30 lipca 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2013 r. Tekst powyższego wyroku wraz
z jego uzasadnieniem (oraz innych orzeczeń sądów administracyjnych przywołanych poniżej) dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (adres: http://orzeczenia.nsa.gov.pl, zwana w skrócie "CBOSA").
2. Stan sprawy przedstawiony przez sąd pierwszej instancji.
2.1. Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu (dalej jako "NUS" lub "Naczelnik US") decyzją z 30 stycznia 2020 r. określił spółce zobowiązanie
w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. w kwocie 145 999 zł zamiast deklarowanej przez spółkę straty w kwocie 521 621,33 zł. Po ponownym rozpoznaniu sprawy uznał bowiem, że nie odzwierciedla rzeczywistości faktura z 25 marca 2013 r. wystawiona przez spółkę na rzecz A. GmbH (dalej "spółka niemiecka"), rzekomo dokumentująca sprzedaż 49 automatów do gry za kwotę 1 225 000 zł. (dokonania tej transakcji nie potwierdziła niemiecka administracja podatkowa). Naczelnik US wskazał też inne okoliczności faktyczne świadczące o tym, że automaty nie były przedmiotem ww. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Środki pieniężne uzyskane przez spółkę bez podstawy prawnej (w gotówce) uznał zaś za przychód, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
